De jong overleden zangeres Eva Cassidy blijft de ziel beroeren. Haar verlangen naar een betere wereld nam religieuze proporties aan.
De aandacht voor haar lijkt maar niet te verflauwen. In maart verscheen weer een nieuw album van Eva Cassidy: I Can Only Be Me. Dit keer met begeleiding van het London Symphony Orchestra. Curieus, want de Amerikaanse zangeres overleed in 1996. Het gaat dus om postuum uitgebrachte vertolkingen van liedjes waarbij nu een gerenommeerd orkest voor de muzikale omlijsting zorgt.
De vraag bij het opnieuw luisteren naar Autumn Leaves of Time After Time dringt zich op of dit nu wel zo’n goed idee was. Cassidy hield van eenvoud. Ze moest het hebben van intense zang en het scheppen van een gevoel van intimiteit. Het laten aanrukken van strijkers doet daar eerder afbreuk aan dan dat het een verrijking betekent.
Cassidy zal ook niet hebben vermoed dat haar liedjes nog eens zo groots zouden worden uitgevoerd. Tijdens haar leven mocht ze op weinig belangstelling rekenen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Pijn in de heup bleek uitgezaaide huidkanker
De in 1963 in Washington geboren zangeres hield niet erg van de schijnwerpers. Ze had een verlegen en introverte aard, wat een grote flair bij publieke optredens in de weg stond. Haar eigenzinnigheid bij de keuze en de uitvoering van liedjes leidde bovendien tot ergernis bij platenmaatschappijen, die geen greep op haar kregen.
Toen ze in januari 1996 twee concerten gaf in Blues Alley in Washington, had ze pech. De opname van het eerste optreden was mislukt, tijdens het tweede had ze last van verkoudheid. Ernstiger misfortuin volgde in hetzelfde jaar. Pijn in haar heup bleek het gevolg van uitgezaaide huidkanker, waaraan ze spoedig bezweek. Vlak voor haar dood beklom ze, half verdoofd door pijnstillers, nog een keer een podium om What a Wonderful World van Louis Armstrong ten gehore te brengen. Een gezien haar omstandigheden wel heel bijzondere ode aan een prachtige wereld.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Door het album Songbird kreeg de zangeres een cultstatus
De muzikale loopbaan van Cassidy leek van betrekkelijke anonimiteit tijdens haar leven over te gaan in postume vergetelheid. Totdat de bekende Britse radio- en televisiepresentator Terry Wogan haar ontdekte en haar muziek onder de aandacht bracht van zijn landgenoten. Zo kon het gebeuren dat het compilatiealbum Songbird een groot succes werd en de zangeres een cultstatus kreeg.
De fans van Cassidy plegen in religieus aandoende termen over hun heldin te spreken. Ze hebben het bijvoorbeeld over de stem van een engel die op indringende manier hun ziel blijft beroeren.
Zangeres Kinga Bán: ‘Leven is voor mij Christus, sterven is voor mij winst’Het spirituele karakter van de zangeres zelf komt naar voren in Over the Rainbow. The Tragic Life of Eva Cassidy. De titel van deze bekroonde biografie van de Nederlandse journalist Johan Bakker verwijst naar het liedje dat Judy Garland zong in de film The Wizard of Oz. Het geeft uiting aan het verlangen naar een betere wereld. Een verlangen dat, zo schrijft Bakker, bij Cassidy religieuze proporties aannam.
Cassidy geloofde in de heilzame kracht van de Geest
Niet in de zin dat ze een uitgesproken godsdienstige overtuiging omarmde of zich aansloot bij een kerk. Haar spiritualiteit was van het vage soort dat in de 21ste eeuw een vrij grote populariteit geniet.
Eva, meent de Amerikaanse predikant Linda Olson Peebles die sprak bij de herdenkingsceremonie na de dood van Cassidy, geloofde in de heilzame kracht van de Geest. Een kracht die in mensen werkt door muziek en kunst en hen doordringt van ontzag voor de vreugdevolle schepping. ‘Liedjes waren haar gebeden.’