Persoonlijkheidstesten zijn dikwijls saai om in te vullen en ook kostbaar. Dat kan beter, dachten onderzoekers aan Stanford University en Cambridge University. Zij ontwikkelden een computerprogramma dat simpelweg uit iemands Facebookprofiel diens karakter afleidt.
Op de werkvloer om te bepalen of een sollicitant een teamspeler is, op datingwebsites om te zien of de persoon achter die gezellige foto wel echt zo gemoedelijk is: persoonlijkheidstesten zijn belangrijk.
Helaas is het invullen ervan dikwijls saai, en de interpretatie van de resultaten kostbaar. Onderzoekers aan Stanford University en Cambridge University ontwikkelden een computerprogramma dat simpelweg uit iemands Facebookprofiel diens karakter afleidt.
Pijlsnel
De software analyseerde van ruim 86.000 vrijwilligers welke films, muziek en artikelen zij hadden gemarkeerd als ‘vind ik leuk’ oftewel likes. Het programma wist daardoor pijlsnel of iemand bijvoorbeeld bazig is, zelfstandig of juist pijnlijk afhankelijk.
Wie ook maar een beetje actief is op de socialenetwerksite, geeft zichzelf prijs: het computerprogramma heeft 70 likes nodig om iemand qua karakter beter in te schatten dan een vriend, en bij 150 vind-ik-leuks kent de computer u beter dan een familielid.
De software heeft 300 likes nodig om de wederhelft van Facebookgebruikers af te troeven. Een geruststelling voor partners van minder fervente facebookers: de gemiddelde gebruiker heeft nu zo’n 227 likes op zijn profiel.
Karaktertrekken
Wetenschappers zijn al langer geboeid door de karaktertrekken die Facebookprofielen en Twitterpagina’s verraden. Het blijken er talloze te zijn. Zo wisten onderzoekers van de University of Pennsylvania eind 2013 van 75.000 facebookers al te analyseren of zij extravert zijn. Daarbij letten ze niet op likes, maar op de woorden die ze gebruiken in berichtjes zoals ‘haha’.
Een analist bij techgigant IBM ontwikkelde juist een manier om te ontdekken hoe neurotisch en psychotisch bezielde Twittergebruikers zijn door het woordgebruik in hun tweets tegen het licht te houden. Met een beetje pech blijkt uit die 140 tekens dus een heel andere boodschap.