Simon Rozendaal was in het Duitse Wuppertal, waar hem de kogels om de oren vlogen en hij ontdekte dat de politie andere vesten nodig heeft.
Het gebeurt niet elke dag dat de kogels me om de oren vliegen. Vorige week was het zover, in Wuppertal, in een laboratorium van Teijin, de voormalige tak van Akzo die supersterke vezels produceert.
De bezoeker moet eerst een formulier ondertekenen dat hij dit uit vrije wil doet en mag dan een kijkje nemen in de container waar werd gevuurd op al of niet versterkt weefsel van polyaramide (Twaron).
Het kruit (smokeless powder van Vihtavuori) werd afgewogen en in een kogel gegoten. Allemaal pünktlich in een schriftje genoteerd, want regelmatig komt de politie steekproefsgewijs controleren of de munitie zich veilig achter slot en grendel bevindt en de administratie op orde is.
Kalasjnikov
De kogel werd in een soort machine geladen en van buiten de container met een druk op de knop afgevuurd. Vervolgens kwam een van de onderzoekers terug met het stukje kogelwerend polyaramide.
Het eerste schot werd afgevuurd op een standaardpolitievest, dat uit een aantal lagen van de supervezel bestaat. Het vest deed wat het moest doen.
Daarna werd een kogel afgeschoten die in een AK-47 (kalasjnikov) wordt gebruikt. In de achterkant van het kogelwerende vest zat een gaatje met dezelfde diameter als het gat aan de voorkant. De kogel was in het geheel niet afgeremd.
Charlie Hebdo
Nu het geboefte voor een paar honderd euro een uit Oost-Europa afkomstige AK-47 kan kopen, zoals bij de aanslag op Charlie Hebdo gruwelijk duidelijk werd, schiet het traditionele politievest dus tekort.
Het derde schot, alweer uit een kalasjnikov, werd afgevuurd op een vest van polyaramide met een plaat polyethyleen (het in Emmen geproduceerde Endumax). Dit is het vest dat militairen dragen. En dit keer kwam de kogel er niet doorheen.
Elsevier nummer 15, 11 april 2015