De feiten: Waarom is er zoveel ophef over Snow White?
Bron: NU.nlVorige week ging Snow White wereldwijd in première. De opbrengst in het belangrijke openingsweekend was mager. De speelfilm van Disney, die ongeveer 230 miljoen euro kostte, leverde slechts 44 miljoen euro aan recettes op.
De verklaring voor de dreigende flop wordt gezocht in de ophef vooraf. De hoofdrolspeelster kreeg vanwege omstreden uitlatingen veel kritiek te verduren, en Disney zou in het streven naar diversiteit en inclusiviteit liefhebbers van ouderwets vertier van zich vervreemden.
De laatste jaren kreeg het Amerikaanse entertainmentbedrijf al vaker het verwijt te woke te zijn.
Wie zegt wat over Snow White?
Bron: The Guardian, BBC, de Volksrant, AD- The Guardian: Snow White is een ‘tenenkrommend slechte film’, die is gemaakt ‘door mensen met dollartekens in hun ogen’.
- BBC: ‘Niet echt rampzalig’, maar duidelijk is dat de nieuwe Sneeuwwitje ‘kampt met een identiteitscrisis’.
- De Volkskrant: ‘De film doet wat hij moet doen: een onschuldig, tijdloos, geestig, spannend, ontroerend, visueel schitterend en muzikaal meeslepend sprookje zijn.’
- AD : ‘Een vrolijk en muzikaal sprookje dat – ondanks een paar flinke minpunten – de bioscoopganger weet te betoveren.’
EW’s visie: Snow White is best een geslaagde film
Door: Gerry van der List, redacteur CultuurHoofdrolspeelster Rachel Zegler blijkt geen heel tactvol persoon. De actrice liet zich denigrerend uit over de oorspronkelijke versie van Sneeuwwitje uit 1937, terwijl deze veel generaties veel plezier heeft bezorgd.
Politiek omstreden was haar kritiek op de Amerikaanse president Donald Trump en een Free Palestine-uitroep op X, die deed vermoeden dat het op de set niet boterde met haar tegenspeelster, de Israëlische actrice Gal Gadot. Op sociale media kreeg Zegler van conservatieve zijde enorme hoeveelheden digitale bagger over zich uitgestort.
De leiding van Disney zal zich vast hebben verbeten bij het aanschouwen van de publieke optredens van de diva-achtige Zegler. Maar wie haar nu, onbevooroordeeld, op het witte doek ziet ronddartelen, kan genieten van een erg innemende, goed zingende Sneeuwwitje die het begrijpelijk maakt dat de zeven dwergen, inclusief mopperkont Grumpy, snel voor haar charmes bezwijken.
Snow White: een strijdbare sprookjesprinses
Groot verschil met de klassieker uit 1937 is de kordaatheid van de strijdbare sprookjesprinses. Zij is een krachtige, rebelse persoonlijkheid die het met succes durft op te nemen tegen de boosaardige koningin. Geen slecht rolmodel voor meisjes in de moderne tijd.
Sneeuwwitje leert de dwergen, die met hun computergestuurde gedaante bijna net zo hartverwarmend zijn als de tekenfilmfiguurtjes van weleer, bovendien aardiger met elkaar om te gaan en de arme Dopey niet zo te pesten.
Een mooie boodschap, in een warm verhaal met leuke liedjes. Snow White is best een geslaagde film, die ten onrechte op voorhand is neergesabeld.
Verdere verdieping: Geldt voor Disney ‘Go woke, go broke’?
Bron: Daily MailDe uitverkiezing van Zegler stuitte mede op verzet vanwege haar huidskleur. De latina zou niet geschikt zijn om een prinses te spelen met een huid wit als sneeuw.
Disney kreeg vaker dergelijke kritiek. Protesten klonken er bijvoorbeeld toen de donkere Halle Bailey de zeemeermin mocht spelen in The Little Mermaid.
De kritiek verstomde toen zij dit heel goed bleek te doen. Bij Zegler zien we dit in zekere mate ook al. Zelfs in negatieve recensies van de film komt zij er redelijk goed vanaf.
Een worsteling
Voor Disney blijft het een worsteling. Het bedrijf valt te prijzen omdat het rekening wil houden met maatschappelijke ontwikkelingen en een steentje wil bijdragen aan de emancipatie van minderheden.
Het heeft zich terecht de kritiek aangetrokken op de wel erg traditionele rol van de vrouwelijke personages in de Disney-films van vroeger. Zo zijn de prinsessen in Frozen doortastende types, net als de vrouwelijke hoofdfiguren in Mulan, Vaiana en Brave. De passiviteit van de oude Sneeuwwitje en Doornroosje is verleden tijd, het feminisme heeft gezegevierd.
Overdrijving
Maar overdrijving ligt op de loer. Karey Burke, hoofd van Disney General Entertainment Content, kondigde in 2022 aan dat zeker de helft van de personages in de aanstaande films en series van Disney tot een seksuele of etnische minderheid zal behoren.
Opgetogen vertelde ze erbij dat haar twee kinderen ‘queer’ zijn: het ene is een transgender, het andere een panseksueel. Zij hadden haar wijsgemaakt dat een groot deel van Gen-Z zich als ‘queer’ beschouwt. Zij zullen vast plezier hebben beleefd aan Elemental, waarin een schattig blauw wezentje als non-binair door het leven gaat.
Maar de vraag is of de cultuuroorlog waarin Disney, met al zijn goede bedoelingen, is beland, niet financieel zulke negatieve gevolgen heeft dat het bedrijf zich in de nabije toekomst noodgedwongen minder zal laten leiden door politieke correctheid.
Geldt ‘Go woke, go broke’ ook voor Nederland?