Negentig hoogleraren roepen het kabinet op om 200 miljard euro te investeren in de groene economie om het klimaat te redden. Dit meldt Trouw dat een open brief van de dames en heren afdrukt.
De vijf kolencentrales moeten dicht, er moet een minister voor Energie en Klimaat komen, net als meer windmolenparken en een kilometerheffing, kinderen moeten op school meer (nog meer?) worden geïndoctrineerd over duurzaamheid, enzovoorts.
[tweet_box design=”box_04″ float=”right” width=”40%”]De ruime meerderheid van deze hoogleraren profiteert van geld voor duurzaamheid[/tweet_box]
Er kan in inhoudelijke zin van alles worden gezegd over de twaalf maatregelen die de negentig voorstellen, maar laten we voor de verandering eens kijken om welke hoogleraren het gaat. Er is immers maar één reden waarom de hoogleraren vermelden dat ze hoogleraar zijn. Dat is omdat u dan onder de indruk bent en denkt dat deze mensen veel van het klimaatprobleem afweten, dat deze mensen extra deskundig zijn en hun mening daarom zwaarder zou moeten wegen.
Meer van Simon Rozendaal: ‘In ecomodernisme gaan groei en groen samen’
Elsevier heeft voor u geturfd
Dus heeft Elsevier geturfd in welke vakgebieden de negentig deskundig zijn. Wij kwamen tot dertig hoogleraren duurzaamheid en twintig milieuhoogleraren. Dat zijn mensen die profiteren van meer geld voor duurzaamheid. Neem Wim Sinke, hoogleraar photovoltaic energy conversion aan de Universiteit van Amsterdam. Een serieus en internationaal gerenommeerd deskundige, maar ja, een hoogleraar zonnecellen die pleit voor meer zonnecellen.
Daarnaast zijn er mensen bij die al sinds jaar en dag tot het meubilair van de milieubeweging behoren. Zoals Lucas Reijnders, jarenlang boegbeeld van de stichting Natuur en Milieu en nu hoogleraar ‘inkoopmanagement’ aan de Universiteit van Amsterdam. Usual suspects als Jan Rotmans, hoogleraar ‘transities’ aan de Maastricht University en aanvoerder van de bende van negentig, plus Pier Vellinga, hoogleraar klimaatverandering aan de Wageningen University, die al veertig jaar roept dat de aarde vergaat als we niet heel snel geld overmaken. Jacqueline Cramer, voormalig milieuminister van de PvdA, hoogleraar ‘duurzaam innoveren’ aan de Universiteit Utrecht, zit er vanzelfsprekend ook bij.
Slechts enkelen van wie we de mening serieus kunnen nemen
We tellen een stuk of tien hoogleraren op vakgebieden zoals politieke wetenschappen, kunst en ethiek. Hun mening over duurzaamheid, klimaat en energie is even (en misschien wel iets minder) gezaghebbend als die van de timmerman. Van de resterende dertig zijn er twintig econoom of innovatiedeskundige. Die kunnen doorgaans goed rekenen maar zijn niet deskundig op het gebied van de natuurwetenschappen waar het klimaat- en energieprobleem zich afspeelt.
Nieuwe koers? Dit zei Mark Rutte in 2008 over Groen Rechts
Blijft over: vijf tot tien chemici, computerwetenschappers, techniekmanagers en waterdeskundigen, van wie we de mening over duurzaamheid, klimaat en energie wellicht iets serieuzer kunnen nemen.
Conclusie: van de negentig hoogleraren zijn er tachtig, die niet meer van het klimaatprobleem afweten dan de gemiddelde burger dan wel kunnen worden gerekend tot de categorie wc-eend-hoogleraar: wij van wc-eend bevelen wc-eend aan.