Het rapport van de Club van Rome verscheen vijftig jaar geleden, ging over de grenzen aan de groei en heeft een bijkans mythische status gekregen. Simon Rozendaal kocht het in 1973, herlas het nu en was zwaar teleurgesteld: kromme zinnen, bizarre grafieken, veel poeha. En dat we zorgvuldig met onze leefomgeving moeten omgaan, was destijds al lang bekend.
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in