Als ‘Grootouders voor het klimaat’ in praatprogramma’s vertellen dat ze zonnepanelen op het dak hebben geplaatst, applaudisseert iedereen. Maar waarom zitten er nooit grootouders in dit soort programma’s die juist vanwege die kleinkinderen zuinig met de erfenis omgaan en subsidie voor zon en wind zonde vinden? Of grootouders die om het klimaat te redden voor kerncentrales zijn, vraagt Simon Rozendaal zich af.
Mijn ene oma (de moeder van mijn moeder) stond op de keukentafel en droeg Dikkertje Dap voor. De andere was van de zwartekousenkerk. Kwam ze op visite, dan vroeg mijn vader (groenteboer op Katendrecht) de hoeren of ze niet voor de etalage wilden staan.
Het waren sterke vrouwen. De uitbundige zorgde voor haar gezin (drie kinderen, geen man, geen geld) door tijdens de Hongerwinter met de fiets eropuit te trekken en bij boeren om voedsel te bedelen. De zwartekousen-oma leidde een verzetsfamilie. Toen haar zoon Koen door de Duitsers werd gefusilleerd, riep ze alle kinderen bijeen en zei dat ze door moesten gaan in het verzet, want de moffen waren smeerlappen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout