Van B&B Vol Liefde valt weer veel te genieten én leren, ziet Gerry van der List.
Een van mijn heimelijke genoegens is het bestuderen van de culturele uit-pagina’s van kranten. Ik lees over toneelstukken, opera’s, balletvoorstellingen en andere theatrale evenementen die in première zijn gegaan en denk: wat heerlijk dat ik daar niet naartoe hoef.
Sommige recensies maken het gevoel van opluchting nog groter en dragen zelfs bij aan een extra vrolijke stemming bij ons thuis.
Zo schijnt deze zomer op het Holland Festival in een ‘performance-marathon’ een maffe Canadees urenlang zand van de ene hoop naar de andere te hebben verplaatst. Recensenten legden vol bewondering en ontzag uit dat de kunstenaar hiermee wilde aantonen hoe absurd het bestaan is. Maar voor dit besef hoef je je niet per se eindeloos te vervelen in een theater.
Na zo’n hilarische bespreking vlei ik me met nog meer genoegen dan gewoonlijk, met de kat op schoot en een glaasje zoete witte wijn van Albert Heijn binnen handbereik, op de bank neer voor een avondje (of ook wel ochtendje en middagje) voor de buis.
Op datingsites wordt het, vermoedelijk vanwege de suggestie van inertie, zelden als hobby genoemd, maar tv kijken is en blijft een erg aangename en geliefde tijdsbesteding.
Een topper qua kijkgenot deze zomer is weer B&B Vol Liefde. Vorig seizoen leken we al een hoogtepunt te beleven dat onmogelijk viel te overtreffen. De tantraliefhebber Walter, de snibbige Petri, het verrassende liefdespaar Debbie en Paul: de hoofdpersonen waren allemaal aparte figuren die een onvergetelijke indruk maakten op een groot kijkerspubliek.
Hoogst leerzaam
Maar zie, RTL is er zowaar in geslaagd om een nog kleurrijker ensemble van paradijsvogels te formeren, met nog hogere kijkcijfers als verdiende beloning.
Het begon al goed. Joop is een 74-jarige gepensioneerde ambulancemedewerker, die na het zien van een filmpje van de vier jaar jongere Anja hoteldebotel naar een pittoresk Frans dorpje afreist om de eigenares van B&B Le Mouton Perdu het hof te maken. Opgewonden ter plekke gearriveerd, kondigt hij meteen aan de gastvrouw te willen veroveren.
Maar hij pakt dit nogal eigenaardig aan. Zo weigert hij pertinent de koffie van Anja te drinken en komt hij met een enorme, vanuit Nederland meegebrachte koffiemachine aanzetten, die hij een prominente plek wil geven in de keuken. Na ‘koffiegate’ volgen nog meer onhandige acties en uitlatingen die de sfeer bederven, zodat Joop al snel verbitterd naar Nederland terugkeert, na eerst de charmante, lieve Anja onheus de schuld te hebben gegeven van het niet ontluiken van een amoureuze relatie.
Naast amusant is B&B Vol Liefde hoogst leerzaam. Af en toe, bijvoorbeeld na het verhogen van de btw voor boeken, leggen highbrows in kranten uit dat romans onontbeerlijk zijn voor het vergaren van wijsheid.
‘Poppetjes’
Maar van reality-series steek je toch echt meer op dan van Oorlog en vrede en Misdaad en straf, om maar een paar (te) dikke Russische klassiekers te noemen. Bijvoorbeeld over de praktisch onoverbrugbare kloof tussen de seksen.
Mannen, zo brengt RTL weer eens mooi in beeld, kunnen slecht luisteren, maar zijn wel – generaliserend gesproken uiteraard – interessanter vanwege hun passies. Zo weet de kasteelbezitter Albert alles over Napoleon Bonaparte. Hij heeft een heel slagveld nagebouwd met tinnen soldaatjes die een onnozele vrouwelijke gast tot zijn ontzetting ‘poppetjes’ durft te noemen.
En Mirjam in Zuid-Afrika krijgt te maken met twee aanbidders die bezeten zijn van vissen respectievelijk fietsen en daar helaas uitvoerig van willen getuigen.
B&B Vol Liefde biedt ook wijsgerigheid
Praktische wijsheid levert B&B Vol liefde eveneens op. Zo laat Mirjam, die een zwoele stem combineert met een zekere afstandelijkheid, zien hoe je een vervelende kerel op een beschaafde wijze kunt dumpen.
En voor wijsgerige bespiegelingen is er Thijz. Deze excentrieke eigenaar van een onooglijke camping in een erg regenachtige Franse regio heeft iets weg van The Dude, de laconieke hoofdpersoon uit de cultfilm The Big Lebowski die ons leert dat je je in het leven beter niet zo druk kunt maken. Thijz houdt ook van rust en eenvoud. Maar zijn fascinerende filosofische mijmeringen leiden soms tot andere inzichten: ‘Het zijn vaak de moeilijkste wegen die tot de grootste bevrediging leiden.’
Grote geesten uit het verleden, zoals Baruch Spinoza, schijnen ook zulke wijsheden te hebben verkondigd. Maar met Thijz valt er veel meer te lachen.