In Nederland wordt niet hard opgetreden tegen agressieve migranten in asielzoekerscentra. Een Syrische asielzoeker vertelt over medewerkers die niet ingrijpen als homo’s worden lastiggevallen, vaak door conservatief-islamitische medebewoners.
Hazem Darwish heeft zelf homohaat meegemaakt: een ander migrant plaste op zijn bed, en hij werd bedreigd toen hij een regenboogarmbandje droeg. Maar voor anderen blijft het niet bij relatief kleine incidenten.
Zo werd een 25-jarige Iraanse asielzoeker neergestoken in september vorig jaar in Bellingwolde. Nu blijkt dat het om antihomogeweld gaat. Het antihomogeweld blijft een probleem in Nederlandse azc’s, schrijft Darwiesh in een artikel in NRC.
‘Juist gevlucht voor deze mensen’
In een asielzoekerscentrum in Zwolle werd hij tussen de Syriërs gezet. ‘Dat zijn mensen met wie ik ben opgegroeid,’ aldus Darwiesh. ‘Maar voor deze mensen ben ik ook gevlucht, omdat ik bang was dat ze me om mijn geaardheid niet zouden accepteren en mij uiteindelijk vermoorden.’
Darwiesh ziet dat er maar niet wordt ingegrepen in de opvangcentra: ‘Kwetsbare vluchtelingen worden achtergesteld bij vluchtelingen met de grootste mond,’ aldus de Syriër. ‘Hier in Nederland moet eerst iets ergs gebeuren voordat er actie wordt ondernomen. De actie is dan dat de zwakkere vluchtelingen verplaatst worden als uitschot.’
In juli dit jaar werd aangekondigd dat gevluchte homoseksuelen en transgenders in asielzoekerscentra eigen vertrouwenspersonen krijgen, om de minderheden te beschermen tegen geweld dat vaak uit conservatief-islamitische hoek komt. Lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders (LHBT) kregen in bepaalde azc’s zelfs hun eigen vleugel toegewezen.
Dat minderheden zoals christenen, atheïsten en homoseksuelen vaak gebogen gaan onder de macht van moslims in azc’s, is niet nieuw. Begin december deed een atheïstische asielzoeker zijn verhaal: ‘Als ze je tijdens de ramadan zien eten, of als ze je alcohol zien drinken, dan word je bedreigd.’
Glimlachjes, geen oplossingen
Uit het verhaal van Darwish blijkt ook dat in veel gevallen niet wordt ingegrepen. ‘Met hun uiterst vriendelijke glimlach proberen COA-mensen zwakkere vluchtelingen te troosten, zodat zij de slechte omstandigheden accepteren en verder zwijgen. De Iraanse homoseksuele vluchteling heeft vast ook veel van die gratis glimlachjes ontvangen.’
Homobelangenorganisatie COC heeft al vaker zorgen uitgesproken over het lot van LHBT’ers in opvangcentra. Volgens woordvoerders van de organisatie zijn er zelfs homoseksuele asielzoekerscentra die ’s nachts doodsangsten uitstaan, en daarom met een mes onder hun kussen slapen.