Bij het gerenommeerde uitgeefhuis De Bezige Bij in Amsterdam is deze maand een bijzondere bundel verschenen waarin het werk van vader Jan Campert en zoon Remco Campert is samengebracht. Het gaat om het werk dat ze eerder publiceerden in Elsevier.
Vader deed dat voor de oorlog, zoon vanaf 1951. De titel van het 238 pagina’s tellende boek is simpel Campert & Campert.
Vader Jan Campert (1902-1943), auteur van het beroemde verzetsgedicht ‘De Achttien Dooden’, schreef tussen september 1923 en juli 1938 gedichten, recensies en verhalen voor Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift (1891-1940). Hij was getrouwd met de actrice Joekie Broedelet – uit welk huwelijk hun zoon Remco Campert werd geboren – en met de schrijfster Clara Eggink.
Symbool van verzet
In het voorjaar van 1941 las Campert een bericht over de dood van vijftien leden van de Geuzengroep en drie februaristakers. Hoewel hij ze geen van allen persoonlijk kende, raakte hij onder de indruk en schreef het gedicht ‘Het Lied der Achttien Dooden’, dat kort na Camperts dood in 1943 in het concentratiekamp Neuengamme verscheen als rijmprent van De Bezige Bij en uitgroeide tot symbool van het verzet tegen de nazi’s.
Remco Campert, die zijn vader maar een paar keer heeft gezien, werkte vanaf augustus 1951 mee aan het weekblad Elsevier. Na een onderbreking sinds februari 1960, hervatte hij in augustus 2014 zijn medewerking. Sinds begin 2016 schrijft hij een wekelijkse column, getiteld ‘Dagelijksheden’. In zijn voorwoord bij het boek schrijft Remco dat hij door de bundel ‘alsnog en voorgoed’ is samengebracht met zijn vader.
Vermoorde verzetsstrijders
In Campert & Campert is ook het verhaal opgenomen dat Elsevier-medewerker Elias van der Plicht heeft geschreven over het ontstaan van het gedicht ‘De Achttien Dooden’. Ook het gedicht zelf, dat begint met de beroemde woorden ‘Een cel is maar twee meter lang en nauw twee meter breed’, is in de bundel afgedrukt. Net als portretten van de achttien vermoorde verzetsstrijders en stakers.
Een keuze uit de poëzie van Jan Campert is uitgegeven bij De Bezige Bij onder de titel Dat ik van binnen brand (2004). Zijn leven werd beschreven in de biografie van Hans Renders, Wie weet slaag ik in de dood (2004). Renders onthult hierin de identiteit van de jongen die Campert vergeefs over de grens probeerde te smokkelen, wat tot hun beider aanhouding leidde.
Remco Campert (1929) is dichter, romancier en columnist. Voor zijn poëzie ontving hij onder meer de Reina Prinsen Geerligsprijs, de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam, de Jan Campertprijs, de P.C. Hooft-prijs en De Gouden Ganzenveer. In 2015 werd hij bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren. Camperts verhalen en romans worden gewaardeerd door een groot publiek en boeken als Het leven is vurrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in luiletterland (1968) staan nog steeds op de leeslijsten.
Een verfilming van Het leven is vurrukkulluk is vanaf 28 september te zien in de bioscoop. Een eind 2016 verschenen documentaire van 80 minuten over Remco Campert, ‘Verloop van jaren: dichter bij Remco Campert’ is hier te zien.
Het werk van Jan Campert is terug te lezen in het digitale archief van Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift, de voorloper van weekblad Elsevier. Dit archief is hier te raadplegen. Het werk van Remco Campert is na te lezen in het digitale archief van weekblad Elsevier.