Moet een universiteit een safe space zijn, of mag elke vraag er worden gesteld? De Leidse rector magnificus Carel Stolker is duidelijk: ook voor controversiële en onorthodoxe ideeën moet ruimte zijn op universiteiten. Elsevier Weekblad liep maanden met hem mee en zag hoe hij gestalte geeft aan zijn missie: ‘radicale’ meningsvrijheid.
Paul Cliteur, Leo Lucassen, Afshin Ellian, Geerten Waling, Nadia Bouras: opvallend vaak zijn de scherpste meningen geworteld in de Universiteit Leiden. De Leidse wetenschappers sparen ook elkaar niet. Op Twitter, bij Buitenhof en in columns staan ze vaak lijnrecht tegenover elkaar.
Lees het hele portret dat Elsevier Weekblad maakte van rector Carel Stolker >>
En keer op keer krijgt hun baas Carel Stolker boze brieven en e-mails waarin hem wordt gevraagd om zijn hoogleraren en onderzoekers tot de orde te roepen. Zelfs op de markt wordt Stolker erop aangesproken.
Laat de bliksem inslaan
Maar de Leidse rector streeft naar fundamentele meningsvrijheid op zijn universiteit. Ook controversiële, onorthodoxe en provocerende meningen zijn van harte welkom, als het aan Stolker ligt.
‘Laat de bliksem inslaan en beheers de effecten,’ zegt hij. Maar wat betekent dat in de praktijk? Moet iedereen een podium krijgen, of moet een universiteit ook een ‘safe space’ zijn? Elsevier Weekblad volgde Carel Stolker gedurende enkele maanden en zag een man met een missie.