Wie is ‘uzi-moordenaar’ Pascal F. en waarom komt hij vrij?

‘Er is bij betrokkene nog immer sprake van een stoornis en ook is het recidiverisico nog aanwezig.’ Dat zijn de zorgwekkende woorden uit een rapport over Pascal F., de man die in 2002 zonder pardon met een uzi zijn huurder doodschoot na een ruzie over een wasmachine. In 2004 oordeelt de rechter dat hij voor altijd achter de tralies moet blijven, maar binnenkort komt hij – geheel onverwacht – vrij.

Dat meldt De Telegraaf donderdag. De nabestaanden van het slachtoffer reageren verslagen op het nieuws.

Ex-militair F. is de man achter de ‘uzi-moord’ op studente Nadia van de Ven in 2002. Zij wordt op een nazomeravond omringd door patroonhulzen aangetroffen in een plas bloed. Niet alleen had zij schotwonden aan haar hoofd, maar ook aan haar handen, waarmee ze had geprobeerd zich te verweren.

Wapen is gebruikt bij nog een moord

Nog groter is de schok als blijkt dat het moordwapen – een uzi – ook is gebruikt bij de moord op verzekeringsagent Anton Bussing (31) in 1995 op een parkeerplaats in Ede. Dat gebeurde vlak bij een kazerne waar F. op dat moment als militair was gestationeerd.

F. wordt opgepakt, maar ontkent iedere betrokkenheid en weigert elke vorm van medewerking aan psychiatrisch onderzoek in het Pieter Baan Centrum in Utrecht. Maar de rechtbank weet het zeker: F. heeft beide moorden op zijn geweten en veroordeelt hem in 2004 tot een levenslange gevangenisstraf.

Kans dat F. in herhaling valt, is groot

Maar het Hof in Arnhem herroept in hoger beroep het besluit van de rechtbank inzake het aandeel van F. in de zaak-Bussing. Hij zou geen motief voor de moord hebben en daarom wordt F. in 2005 hiervoor vrijgesproken. Vervolgens wordt hij alleen veroordeeld tot twintig jaar met tbs voor de moord op Nadia van de Ven. Zijn behandeling begint in 2011. Hierbij boekt hij vrijwel geen vooruitgang, dus wordt de tbs verlengd in 2013, in 2015 en in 2017.

Lees ook: Dit is de ‘allesweter’ in de zaak van Willem Holleeder

‘Betrokkene heeft weinig contact met zijn gevoelsleven en ontkent negatieve emoties. Hij is een persoon die stressgevoelig is en zijn eigen plan wil doorvoeren en bij tegenwerking of frustratie, vanuit krenking, agressief kan worden, weinig geremd wordt door zijn omgeving en eerder impulsief zal reageren,’ staat in een rapport uit 2017. F. leidt aan een persoonlijkheidsstoornis met narcistische en schizoïde trekken. De kans dat hij in herhaling valt, is groot.

Ommekeer is onduidelijk

F. en zijn advocaat gaan in beroep tegen het besluit van tbs-verlenging in 2017. De advocaat pleit voor een oplossing waarbij de behandeling van F. buiten de muren van de kliniek kan worden voortgezet. Maar het Adviescollege Verloftoetsing TBS en ook het ministerie van Justitie en Veiligheid vinden dit geen goed plan. In oktober van dat jaar oordeelt de rechter dan ook onverbiddelijk dat het tbs in stand blijft en wil zelfs niet de deskundigen horen die de advocaat van F. naar voren heeft geschoven.

In mei dit jaar draait het ministerie van Justitie en Veiligheid om en oordeelt dat F. toe is ‘aan de volgende stap’. Hij mag ineens wél buiten de kliniek worden behandeld. Ondanks de eerdere uitspraak van de rechter kan dit zo worden besloten. Want hoe een tbs-behandeling wordt uitgevoerd – binnen of buiten een kliniek – is uiteindelijk aan de minister van Justitie en Veiligheid.

F., een man met ernstige geestelijke problemen bij wie de kans groot is dat hij in herhaling valt, komt dus vrij. Tweederde van zijn gevangenisstraf heeft hij immers intussen uitgezeten. De Telegraaf meldt dat het ministerie zich baseert op een nieuw advies van het Adviescollege Verloftoetsing TBS, maar waarom dat advies in een paar maanden ineens zo ingrijpend is veranderd, is onduidelijk.

Lees ook: Nederland drugsland: Hoe het gedoogbeleid ontspoorde