Nurten Albayrak (53), ex-directeur van asielopvangorganisatie COA, heeft geen recht op een WW-uitkering. Dat staat in een recente uitspraak van de Centrale Raad voor Beroep (CRvB). Elsevier Weekblad maakt een overzicht: het dossier-Albayrak, hoe zat het ook alweer?
Nurten Albayrak wordt in 2004 aangesteld als directeur van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. Ze kan daar ongestoord haar gang gaan, tot op 18 september 2011 de NOS voor het eerst melding maakt van een ‘compleet verziekte bedrijfscultuur’.
Dat vertellen diverse medewerkers en oud-medewerkers aan de omroep. De grote boosdoener: bestuursvoorzitter Nurten Albayrak en haar managementstijl. Medewerkers en oud-medewerkers noemen haar een ‘despoot’ en een ‘zonnekoningin’.
Door Albayraks schrikbewind is het verloop onder directieleden enorm. Sinds haar aantreden in 2004 zijn twintig directieleden opgestapt, waarvan de meeste onvrijwillig of uit onvrede.
Miljoenen over de balk
Door Albayraks bestuursstijl wordt er niet geluisterd naar adviezen van mensen op de werkvloer en te veel belastinggeld uitgegeven. De kosten lopen in de miljoenen. Ook zou Albayrak een volgens de ministeriële richtlijnen te dure Audi A8 hebben besteld. Die bestelling moet worden teruggedraaid, wat 14.800 euro kostte.
Uit de berichtgeving blijkt ook dat Albayrak zichzelf een salaris toekent dat flink hoger ligt dan de balkenendenorm. Omdat zij minister van Immigratie, Integratie en Asiel Gerd Leers(CDA) hierover onjuist informeert, wordt ze per direct op non-actief gesteld. Albayrak spant een kort geding aan, maar verliest dat in oktober 2011. Leers stelt een onderzoek in naar de misstanden bij de instelling.
‘Pure zelfverrijking ten koste van de belastingbetaler’
In januari 2012 komt Albayrak opnieuw in het nieuws als het gerechtshof in Den Haag in hoger beroep oordeelt dat het COA haar in maart weer aan het werk moet laten gaan. Het Hof vindt dat zij onrechtmatig op non-actief is gesteld. PVV-Kamerlid Sietse Fritsma noemt de uitspraak ‘een gotspe’. ‘Albayrak,’ zegt Fritsma, ‘heeft aan pure zelfverrijking gedaan door ten koste van de belastingbetaler veel meer te verdienen dan de balkenendenorm voorschrijft. Ze heeft daarover volgens minister Leers ook inconsistente informatie aangeleverd. Dan moet je niet gerehabiliteerd worden, maar voor eens en voor altijd met pek en veren worden weggejaagd.’
Ondanks de voor haar gunstige uitspraak keert Albayrak niet meteen terug naar het COA, omdat het onderzoek naar haar functioneren nog loopt.
In diezelfde maand bericht de Telegraaf dat het ministerie van Binnenlandse Zaken van Albayrak af wil, maar dat contractueel is vastgelegd dat Albayrak bij gedwongen ontslag 18 maandsalarissen ontvangt (bij een jaarsalaris van 273.000 euro).
Geknoei met agenda
In april 2012 wordt het rapport onder leiding van oud-staatssecretaris en hoogleraar Michiel Scheltema openbaar. Het oordeelt vernietigend over Albayrak. Ze was niet ontvankelijk voor kritiek en gaf bewust onjuiste informatie over haar salaris en het privégebruik van haar dienstauto. Zo liet ze zelfs haar agenda aanpassen om gereden privékilometers te verklaren. ‘Naar het oordeel van de Commissie past de wijze van optreden van de algemeen directeur niet in de publieke dienst,’ concludeert Scheltema.
Dit stuk uit het weekblad van deze week mag u niet missen: Achter de schermen bij Forum voor Democratie
Naar aanleiding van dit rapport wordt Albayrak ontslagen. In de Tweede Kamer klinkt de roep om haar het teveel aan ontvangen vergoedingen te laten terugbetalen, maar Albayrak wil daar niets van weten. Ze spant zelfs twee rechtszaken aan om de ‘geleden schade’ op het COA te verhalen.
Werkstraf voor valsheid in geschrifte
In oktober 2014 krijgt Albayrak ongelijk in de rechtszaken. De civiele rechter en de kantonrechter oordelen dat ze terecht op non-actief werd gesteld en daarna werd ontslagen. De rechter beslist dat ze geen recht heeft op het totaalbedrag van meer dan 5 miljoen euro (waaronder een schadevergoeding van 4,7 miljoen). Uit het vonnis blijkt verder dat de ex-chauffeur voorafgaand aan zijn verhoor bij de rechtbank ’s nachts telefonisch met de dood is bedreigd. Hoogstwaarschijnlijk door de echtgenoot van Albayrak.
Op 19 februari 2015 wordt bekend dat Albayrak later dat jaar voor de strafrechter moet verschijnen op verdenking van valsheid in geschrifte. Op 28 januari 2016 veroordeelt de rechtbank in Den Haag Albayrak wegens valsheid in geschrifte tot een werkstraf van 140 uur. Op 14 februari 2017 is deze straf door het gerechtshof bijgesteld naar 100 uur.
Ontslag aan zichzelf te wijten
Ook al krijgt ze zelden gelijk, Albayrak blijft in de gang naar de rechter geloven. Uit een recente uitspraak van de CRvB blijkt dat Albayrak ook naar de rechter stapte om alsnog een WW-uitkering te kunnen ontvangen. Sinds 2012 vroeg de ex-directeur om een uitkering, maar het UWV weigerde die over te maken. Volgens de uitkeringsinstantie had zij haar ontslag aan zichzelf te wijten, en dus geen recht op een uitkering.
Albayrak liet het er niet bij zitten en stapte naar de rechter om haar gelijk af te dwingen. In een vonnis (dat niet openbaar is gemaakt) wees de Haagse rechtbank haar eisen in 2015 af. Tegen die uitspraak ging ze in beroep. Begin deze maand oordeelde de bestuursrechter dat het UWV Albayrak terecht een WW-uitkering heeft geweigerd.