Anti-autoritair, losjes georganiseerd, afkeer van dierenleed. In de Oostvaardersplassen stond dit jaar een nieuw soort natuuractivisten op. Elsevier Weekblad bezocht ze. ‘Als het moet staan we er komende winter weer.’
Begin 2018 verschenen op Facebook filmpjes van vermagerde paarden in de besneeuwde Oostvaardersplassen, tussen Lelystad en Almere. Terenja Bongers (43), dierenliefhebber en in het dagelijks leven werkzaam in een jeugdinrichting, was verbijsterd. ‘Ik kon me maar moeilijk voorstellen dat dit kon in Nederland.’ Ze verzamelde gelijkgestemden aan haar keukentafel om hun onvrede te bespreken. Nog nooit had Bongers geprotesteerd. Nu kondigde ze op Facebook zelf een demonstratie aan.
Rijke natuur of dierenleed?
De behandeling van grote grazers – konikspaarden, heckrunderen en edelherten – is al jaren controversieel. Staatsbosbeheer grijpt zo min mogelijk in, en laat de beschikbaarheid van voedsel bepalen hoeveel dieren de winter overleven. De Oostvaardersplassen zouden zo de rijkste natuur ontwikkelen. Een visie die werd gevierd in de succesvolle film De Nieuwe Wildernis. Tegenstanders vinden de wildernis helemaal niet zo natuurlijk. Zij zien het sterven van dieren voor deze visie als dierenleed.
Boswachter: ‘De achterdocht doet pijn’
Voor de boswachters in de Oostvaardersplassen was het een lastig jaar. Incidenteel waren er scheldpartijen en bedreigingen maar er keken vooral veel meer – kritische – ogen mee.
Deels was dat welkom, zegt boswachter Hans Erik Kuypers (52). Er was informeel en constructief contact met actievoerders die melding maakten van dierenleed. Maar ook het werk van boswachters werd continu gevolgd, gefotografeerd, gefilmd en soms zelfs rechtstreeks uitgezonden op Facebook.
Dat was vervelend, zegt Kuypers, ‘maar vooral de achterdocht doet pijn. Bij alles wat je doet, wordt uitgegaan van het slechte.’ Zelfs het twitteren van sfeerfoto’s is beladen. Tegenstanders vroegen hem of hij stiekem foto’s bewerkt om het gras weelderiger en de dieren gezonder te laten lijken.
‘Mensen moesten eens weten hoe wij elke dag discussiëren over het beheer,’ zegt Kuypers.
Bongers’ oproep raakte een snaar. Duizenden mensen meldden zich aan. De gealarmeerde politie benaderde haar. De hele voorjaarsvakantie was ze druk met organiseren, en op 4 maart van dit jaar kwamen er duizend mensen. Bongers is nog altijd trots: ‘We hebben het thema op de kaart gezet.’
Elsevier Weekblad zocht de demonstranten van het eerste uur de afgelopen maanden weer op. Wie zijn ze? Wat zijn hun motieven? Hoe ver willen ze gaan?
Linkse vegetariërs en getatoeëerde mannen
Veel van de tegenstanders van het wildbeheer in de Oostvaardersplassen blijken te werken met dieren, vooral in de paardensport. Ook voelen ze allemaal een diepe betrokkenheid bij dierenleed. Bijna allemaal hebben ze persoonlijke verhalen over hoe ze zelf hebben ingegrepen bij dierenverwaarlozing of -leed, bijvoorbeeld tijdens vakanties. Termen als ‘activist’ wekken afschuw op, liever noemen ze zich ‘dierenliefhebber’.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout