De vermoorde onschuld spelen, daarin waren de beide PvdA- en later DENK-Kamerleden Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk altijd goed. In het parlement eerst een relletje trappen en dan ogenschijnlijk verbaasd zijn dat andere partijen zich naar de interruptiemicrofoon spoeden. Eric Vrijsen over de politieke geschiedenis en toekomst van DENK.
Het liefst richtten de parlementariërs hun pijlen op eveneens allochtone collega’s. Zo beschuldigde Öztürk SP-Kamerlid Sadet Karabulut vorig jaar van betrokkenheid bij terrorisme. Zij verdedigde zich door te zeggen dat ze opkwam voor de mensenrechten in Turkije, wat natuurlijk niet wil zeggen dat ze banden heeft met de PKK.
Kamervoorzitter Khadija Arib zei dat Öztürk met bewijzen moest komen of anders moest zwijgen. Vervolgens maakte Öztürk misbaar alsof hem de mond werd gesnoerd. De voorzitter ontnam hem inderdaad het woord, maar hij bleef halsstarrig het spreekgestoelte bezetten.
Lees ook deze column terug van Gerry van der List: De onheilspellende öztürkisering van de Nederlandse politiek
Kuzu eiste in 2016 dat de Kamer niet zou vergaderen tijdens het Suikerfeest. Toen hij zijn zin niet kreeg en andere Kamerleden zeiden dat de vergaderingen ook gewoon doorgaan tijdens het katholieke carnaval en de protestantse bid- en dankdag, speelde hij het discriminatie-slachtoffer. De islamitische minderheid werd weer eens geschoffeerd, zo gebaarde hij.
Respect, maar altijd in één richting
Zo vulden ze hun tijd met het eisen van respect, maar altijd in één richting.
Toen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu het Binnenhof bezocht en werd ontvangen in de Kamer, was Kuzu present met een pro-Palestina button op zijn revers. Maar netjes een hand geven en argumenten uitwisselen, ho maar. Kuzu had gewoon kunnen wegblijven, maar hij wilde stangen omdat hij daarmee kiezers dacht te winnen.
DENK was ook berucht van de filmpjes op de eigen website waarin andere Kamerleden door het slijk worden gehaald. Met wat knip- en plakwerk werden fragmenten van Kamervergaderingen gemanipuleerd. ‘Dit is een Kamerlid onwaardig,’ oordeelde Kamervoorzitter Arib. Waarop Kuzu natuurlijk weer deed alsof iedereen het op hem had gemunt.
Afshin Ellian haalde in 2018 vernietigend uit: DENK is vijfde colonne van de Erdo-staat
Dat Kuzu en Öztürk politieke straatvechters waren, was bekend. Toen ze in 2014 met veel kabaal uit de PvdA stapten en vasthielden aan hun zetels om een allochtonenpartij te beginnen, was dat pijnlijk voor de PvdA. Via die partij waren ze opgeklommen. Via PvdA-raadsfracties en -statenfracties maakten ze carrière. Eenmaal in het bezit van een Kamerzetel, braken ze uit en zouden ze voortaan hun oude club zoveel mogelijk beschadigen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout