Marokko gaat toch geen financiële gegevens van eigen burgers delen met buitenlandse (en dus ook Nederlandse) belastingautoriteiten. Marokkanen die buiten hun vaderland wonen, kunnen daardoor bij hun belastingaangifte hun Marokkaanse bezittingen geheim blijven houden.
1.
Wat betekent dit voor de Nederlandse fiscus?
De Nederlandse belastingdienst wil al langer Marokkaanse bankgegevens en andere bezittingen van Marokkaanse Nederlanders kunnen opvragen. Deze week leek het er eindelijk op dat dat zou gebeuren: Marokko gaf aan dat het zich vanaf september zou aansluiten bij de automatische internationale overdracht van bankgegevens. De Marokkaanse regering ging twee jaar geleden al akkoord met internationale afspraken om het uitwisselen van informatie tussen belastingdiensten mogelijk te maken.
Lees ook dit verhaal van Gerbert van der Aa: Marokko, hoog op de index van intimidatie
Maar dat gaat nu dus toch niet door. Volgens de Marokkaanse autoriteiten komt er geen automatische informatie-uitwisseling tussen landen, maar heeft die uitwisseling vooral betrekking op bedrijven die illegaal winst overhevelen naar locaties waar ze de belastingen kunnen ontduiken.
2.
Wat was de respons op de plannen?
De aankondiging dat buitenlandse bezittingen niet langer verborgen kunnen blijven voor de Nederlandse belastingdienst leidde op sociale media tot grote ophef onder Marokkanen.
‘NPO Radio 1 heeft hier aandacht aan besteed en zegt dat de belastingdienst ook informatie zal krijgen over onroerend goed van de Europeanen in Marokko,’ schrijft Arifnews, een site voor Marokkanen in Nederland afkomstig uit het Rifgebied. ‘Wat betekent dat je huis, appartement, bouwgrond of hotel in Marokko geen geheim meer zal zijn voor de belastingdienst in Europa.’
In de Arabischtalige media Goud en Kech24 waarschuwden bloggers dat Europeanen die bankrekeningen in Marokko hebben vanaf september dit jaar zullen worden gekenmerkt als belastingontduikers. ‘De straf hierop kan oplopen tot zeven jaar gevangenisstraf en een geldboete ter hoogte van 3 miljoen euro.’ Dit voorbeeld geldt overigens alleen voor Marokkanen in Frankrijk.
De Franstalige nieuwssite Challenge roept Marokkanen op hun bankrekeningen op te geven vóór september dit jaar. ‘Jullie zullen een forse belastingaanslag krijgen, maar het zal jullie minder kosten dan wanneer de belastingdienst zelf achter jullie bankrekeningen komt.’
Lees meer over de protesten van de inwoners van het Rifgebergte Keiharde repressie in de Rif brengt revolutie in gevaar
3.
Hoe heeft Frankrijk dit geregeld?
Voor Marokkanen in Frankrijk geldt al twee jaar dat ze hun bankrekening of huis in Marokko moeten opgeven aan de Franse belastingdienst. Dat land sloot daarover een verdrag met Marokko. Het is de bedoeling dat op basis van de internationale afspraken uit 2019 elk land zijn eigen maatregelen neemt.
Wettelijk geldt in Nederland ook al een plicht om een belastingaangifte zo volledig mogelijk in te vullen, maar tot nu toe kon de Nederlandse belastingdienst de gegevens in Marokko nooit controleren. Het lijkt er niet op dat daarin nu verandering komt.
Ook in België zijn partijen het niet eens over hoe dit probleem moet worden aangepakt:
Onderzoek toont aan: 60% Marokkanen in dit land heeft een woning heeft in zijn thuisland. Om een sociale woning te krijgen moeten zij van Matthias Diependaele enkel een "verklaring op eer" afleveren. Vlaams Belang wil deze waanzin stoppen en wil échte controle. pic.twitter.com/cC69f4aNxW
— Wim Van Osselaer (@WimVanOsselaer1) March 25, 2021
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
4.
Hoeveel geld gaat er elk jaar naar Marokko?
Naar schatting woont zo’n 10 procent van de Marokkanen in het buitenland en zij dragen flink bij aan de economie van het land. Afgelopen jaar maakten zij ruim 7 miljard euro over naar hun land van herkomst.
Daarnaast gaat er jaarlijks zo’n 130 miljoen euro aan Europese steun naar Marokko. Marokko krijgt dat geld van de Europese Unie (EU), omdat het in het Europese nabuurschapsprogramma zit. Dat heeft als doel de veiligheid en welvaart in buurlanden van de EU te verbeteren. In 2019 meldde de Europese Rekenkamer dat deze steun nauwelijks resultaat heeft. De gezondheidszorg, rechtsstaat en vrouwenrechten verbeteren niet merkbaar door het Europese geld.