Volt probeert door te breken in Nederland. De partij, vernoemd naar de eenheid van elektrische spanning, begint zichtbaar te worden in de peilingen voorafgaand aan de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen. Wat wil de nieuwe partij, wie zit erachter en hoe kansrijk is ze?
1. Wat is Volt?
Volt is geen uniek Nederlandse partij. Op de website omschrijft Volt zich als ‘de enige echte Europese partij’ en dat klopt: de partij is in heel Europa actief. Zo bezien is Volt Nederland slechts een nationale afdeling.
De partij werd opgericht in 2018 en deed een jaar later mee aan de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2019. De partij haalde geen Nederlandse zetel in het Europees Parlement, maar in Duitsland werd wel gescoord. De partij heeft zo één zetel van de 751 in het Europees Parlement.
2. Wie staan op de lijst voor Volt?
De 35-jarige Laurens Dassen is lijsttrekker voor Volt. Hij nam het over van Reinier van Lanschot die bij de Europese verkiezingen de lijst aanvoerde. Van Lanschot staat nu als laatste op de lijst van Volt.
Dassen werkte eerder bij ABN AMRO, maar stopte met zijn baan in 2018 om voor Volt aan de slag te gaan. In gesprek met Radio 1 zei de geboren Brabander dat zijn stap naar de politiek voortkwam uit zorgen over de opkomst van het populisme: ‘Ik begon me zorgen te maken over het opkomend nationalisme, het groeiende wij-zij-denken, het Brexit-gebeuren, Trump, FVD in Nederland en de AfD in Duitsland. Toen ben ik me meer politiek gaan verdiepen.’
Op plaats twee op kandidatenlijst staat de 43-jarige Nilüfer Gündoğan, nummer drie is de 25-jarige Ernst Boutkan.
3. Wat wil Volt?
Volt laat zich lastig definiëren als rechtse of linkse partij. Zo wil Volt dat Europa al in 2040 klimaatneutraal is, in plaats van 2050, maar sluit ze kernenergie niet uit om dat doel te bereiken. Ook moet Nederland de NAVO-norm naleven: 2 procent van het nationaal inkomen moet aan defensie worden besteed. De partij pleit ook voor meer inspraak van burgers: de burgemeester moet worden gekozen.
De partij wil ook de Europese Unie (EU) hervormen: het Europees Parlement moet voortaan alleen in Brussel vergaderen en niet meer in Straatsburg. Subsidies van de EU worden gekoppeld aan bescherming van de rechtsstaat en duurzaamheidsdoelen.
Onderdeel van de Europese hervorming is ook uiterst vergaande integratie, waaronder Europese belastingheffing. Zo komt er als het aan Volt ligt een Europese belasting op suiker, een winstbelasting voor grote bedrijven en een vermogensheffing voor Europeanen die meer dan 1 miljard euro bezitten.
Het geld dat de Europese Unie gaat ophalen, wordt gebruikt voor het EU-budget, waarvoor een nieuw Europees ministerie en bijbehorende minister van Financiën verantwoordelijk worden. De Europese Centrale Bank (ECB) krijgt een breder mandaat, dat ook moet sturen op het laaghouden van de werkloosheid, naast het beperken van de inflatie. Ook moet er naast een ministerie van Financiën een ministerie van Buitenlandse Zaken komen.
Staatsschulden van de verschillende landen uit de eurozone worden als het aan Volt ligt geherstructureerd. De partij bepleit kwijtschelding, lagere rente en soepele aflossing voor landen zoals Italië. De kosten daarvan komen bij Europese landen zoals Nederland terecht, omdat de ECB de Italiaanse staatsschuld opkoopt.
4. Hoe kansrijk is Volt?
In de Peilingwijzer, een verzameling van peilingen van I&O Research, Ipsos/EenVandaag en Kantar, scoort Volt 0,1 tot 1,5 procent van de stemmen. Dat zou zich tot wel twee zetels in de Tweede Kamer kunnen vertalen. Tijdens de verkiezingen voor het Europees Parlement scoorde Volt 1,93 procent van de stemmen. Maar de opkomst was toen veel lager dan wordt verwacht bij de aankomende verkiezingen.
Peiler Maurice de Hond schreef op zijn website dat Volt een bedreiging kan vormen voor GroenLinks en D66: ‘Juist omdat het een partij is die zich op jongeren/studenten richt kan het wel eens zijn dat die onder de radar blijft van de traditionele media en de peilers. Met name GroenLinks en D66 zouden wel eens electorale last kunnen krijgen van deze partij als die zou gaan stijgen in de richting van de uitslag van de Europese Parlementsverkiezingen.’