Voor zijn boek Brigges heeft oud-misdaadverslaggever Cees Koring een aantal fraaie reportages uit zijn schatkist opgediept. De bundel bevat een schokkend ‘goudklompje’ over het wangedrag van de omstreden commissaris Gerard Toorenaar, schrijft Gerlof Leistra.
Door zijn collega’s werd Cees Koring liefkozend ‘Brigges’ genoemd, afkorting van brigadier. Als misdaadverslaggever van De Telegraaf was hij soms eerder op de hoogte van misdrijven dan de politie. Vooral in de jaren zeventig en tachtig schreef Koring de ene primeur na de andere over de gewelddadige opkomst van de Chinese en Turkse maffia, spraakmakende moordzaken en corruptie bij de politie.
Koring was niet bang uitgevallen (tot hij in 1990 thuis in elkaar werd geslagen door twee criminelen). Voor een verhaal deed hij alles. Hij sprak met gevaarlijke criminelen af en bezocht als zogenaamd hulpje van een advocaat een verdachte in de gevangenis. Op een donker parkeerterrein in Wassenaar betaalde hij een ‘diender’ 2.000 gulden voor een proces-verbaal van de Haagse politie met belastende informatie over de omstreden Amsterdamse commissaris Toorenaar. Die zou volgens de verhalen geld hebben aangenomen van criminelen en contact onderhouden met kopstukken van de Chinese maffia.
Koring heeft voor Brigges fraaie reportages uit schatkist opgediept
Voor zijn boek Brigges heeft Koring een serie fraaie reportages uit zijn schatkist opgediept. Het aardige is dat hij tientallen jaren later met betrokkenen terugging naar de plaats van het misdrijf en dat levert mooie aanvullingen op.
Lees ook het interview van Gerlof Leistra met Peter van Koppen over Villamoord: ‘Hoge Raad kan niet om novum heen’
De Amsterdamse oud-commissaris Joop van Riessen onthult bijna een halve eeuw na dato dat Toorenaar zich in 1975 misdroeg na de liquidatie van de Chinese gokhuisbaas Chung Mon. Recherchechef Toorenaar arriveerde met een slok op en schopte de kogelhulzen rond het slachtoffer één voor één in het water van de Geldersekade. Bewijsmateriaal! Van Riessen leidde zijn baas weg en hield hem de hand boven het hoofd. ‘Maar eigenlijk had ik hem toen meteen moeten arresteren.’
‘Geen grond voor ontslag’
Een paar jaar later werd Toorenaar na een slepend corruptieonderzoek voor straf overgeplaatst. Voor ontslag was volgens minister Hans Wiegel van Binnenlandse Zaken geen grond. Als diens schokkende optreden na de moord op Chung Mon destijds bekend was geworden, had Toorenaar meteen zijn biezen kunnen pakken. Maar de man gold als onaantastbaar en kwam overal mee weg.
Nietsdoen
Wiegel had zich beter moeten oriënteren, zegt Van Riessen in het boek. ‘Wij, als politiemensen, hadden de corruptie zélf aangepakt en de commissaris in die moeilijke situatie aangesproken. Maar het bevoegd gezag, Wiegel dus, liet ons als een baksteen vallen. Door zijn nietsdoen gingen de openheid en de integriteit die wij nastreefden voor tijden weer de kast in. Niemand durfde meer iets te doen.’
De onthulling is een goudklompje in een bundel vol spannende verhalen.