Geen lef, geen glorie. Haar debuutroman is meer dan een bestseller. Lale Gül is een voorbeeld voor veel jonge moslimvrouwen die worden onderdrukt. Ze werd bedreigd, ze was soms Alice in Wonderland. En ze staat recht overeind.
Podcast: Luister ook het interview met Lale Gül, de Nederlander van het Jaar (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
En dan wordt het thuis volstrekt onhoudbaar.
Het is half maart. Lale Güls autobiografische debuutroman Ik ga leven is net een maandje uit. Ze wordt al weken bedreigd, soms zwaar. Haar ouders zijn woedend op haar. Buren in de Amsterdamse Kolenkitbuurt komen aan de deur verhaal halen. Familie in Turkije spreekt er schande van.
Toch woont Lale – door tv-optredens en interviews in een vloek en een zucht bijna BN’er geworden – nog gewoon bij haar ouders.
Haar naam is al meerdere keren gevallen in de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen. Ze wordt geprezen om haar moed. In het laatste debat, op dinsdagavond 16 maart, neemt PVV-lijsttrekker Geert Wilders het nog eens voor haar op. Lale is een ‘dappere Turkse mevrouw’.
EW’s Nederlander van het Jaar
Lale Gül is EW’s Nederlander van het Jaar 2021. De Nederlander van het Jaar is de persoon die als geen ander – in positieve of negatieve zin – een stempel op het jaar heeft gedrukt, dat jaar symboliseert of dat jaar een bijzondere prestatie heeft verricht. Bij de verkiezing bepaalt de redactie de keuze.
Lale Gül komt de titel toe omdat ze het lef had een grensverleggend boek te schrijven en zo een voorbeeld kan zijn voor jonge moslima’s.
Eerdere Nederlanders van het Jaar zijn: Ayaan Hirsi Ali (2004), Rijkman Groenink (2005), de soldaat in Uruzgan (2006), Joop van den Ende (2007), Wouter Bos (2008), Linda de Mol (2009), de politicus (2010), Mark Rutte (2011), koningin Beatrix (2012), Wim Pijbes (2013), Ahmed Aboutaleb (2014), Dafne Schippers (2015), Marcel Levi (2016), Boyan Slat (2017), de burgemeester (2018), Derk Wiersum (2019) en de IC-artsen en -verpleegkundigen (2020).
Op dat moment dus slaat de vlam in de pan in huize Gül.
Wilders is daar de duivel, in de hele buurt eigenlijk. Als die haar ook al steunt… Geschreeuw van moeder, meer woede. Lale wil weg, vluchten. Aan het einde van de avond, tegen twaalven, belt ze met haar burgemeester, Femke Halsema. Die raadt haar aan naar een hotel te gaan. Lale besluit anders. Ze gaat naar een lerares van haar vroegere middelbare school. Die woont vlakbij.
Lale is recht voor z’n raap, autonoom, soms impulsief
Sindsdien is het contact met haar ouders verbroken. Inmiddels huurt ze een huis, maar ze zat een tijd in een safehouse. Ze ergerde zich eraan dat ze daar geen eigen wasmachine had. Kreeg ze haar kleren terug van de dienst die de was deed, dan waren die verkleurd en gekrompen. ‘Ik moest telkens nieuwe kleren kopen,’ zegt Gül (24), eind november in het kantoor van haar uitgever Prometheus.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
Dat is geen divagedrag. Ze is echt wel dankbaar. Zo is Lale gewoon, zeggen mensen die haar kennen. Recht voor z’n raap, autonoom, soms impulsief, in elk geval niet bang. Vaak zegt ze: ‘Het boeit me niet.’
In Ik ga leven verhaalt Gül over haar verstikkende jeugd in een soennitisch gezin. Niets kan, niets mag, omdat ze een meisje is. Ze vertelt hoe ze een afvallige werd en levert kritiek op de islam, zoals zij die van haar ouders door de strot geduwd krijgt. Lale heeft lef.
‘Meisjes en jonge vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten, kunnen zich in mijn boek herkennen,’ zegt Gül in februari in EW. Dat is gebeurd. Na tien turbulente maanden staat ze recht overeind. Ze heeft een podium en ontwikkelt zich als zelfstandig media-ondernemer, met columns (voor Het Parool), opiniestukken (onder meer voor EW), masterclasses, lezingen en podcasts. En haar boek is een bestseller. Ruim 200.000 exemplaren zijn ervan verkocht. Het is vertaald in het Engels, Duits, Frans en Italiaans. De filmrechten zijn verkocht. Ze wint, op 17 november, de NS Publieksprijs.
Lef, een voorbeeld, krachtig en succesvol: Lale Gül is EW’s Nederlander van het Jaar 2021.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout