De moord op vrouwen kent meer varianten dan louter partnerdoding na ernstige mishandeling. Het beeld van femicide verdient nuancering, schrijven Gerlof Leistra en Marieke Liem deze week in EW.
Afgelopen maandag zijn opnieuw twee vrouwen met geweld om het leven gebracht. In Appingedam doodde een 23-jarige man zijn iets oudere vriendin en in Waddinxveen werden een man en vrouw van in de zestig dood gevonden in hun woning. Hoewel het onderzoek nog loopt, lijkt het erop dat de man zijn vrouw doodde en daarna zelfmoord pleegde.
Anders dan gedacht is partnerdoding lang niet altijd het sluitstuk van huiselijk geweld. Soms zijn financiële problemen het motief, handelt de dader in een psychose of uit angst voor scheiding, zonder dat sprake was van eerdere mishandeling.
Jaarlijks enkele tientallen vrouwen vermoord
Lees het volledige verhaal van Gerlof Leistra over femicide: Vertekend beeld van de moord op vrouwen
Jaarlijks worden in Nederland enkele tientallen vrouwen vermoord. In iets meer dan de helft van de gevallen gaat het om partnerdoding. In 20 procent van de gevallen betreft het moord in familieverband: moeders, dochters en zussen. In 5 procent van de gevallen handelt de dader onder invloed van een psychose. Andere typen zijn seksuele moorden, roofmoorden, ruzies en moorden in het criminele milieu. Van ruim 10 procent van de moorden is de achtergrond (nog) onbekend.
Het aantal vrouwelijke slachtoffers is sinds 1992 fors gedaald. Ook het aantal partnerdodingen is de afgelopen decennia afgenomen. Omdat vrouwen minder financieel afhankelijk zijn van hun partner, wordt een slechte relatie eerder verbroken. Er wordt bovendien minder getrouwd en andere relatievormen zijn minder duurzaam. Daarnaast is de kans op voortdurend huiselijk geweld kleiner geworden, omdat de politie eerder kan ingrijpen door de gewelddadige partner voor een afkoelingsperiode van tien dagen uit huis te halen.