Tussen elk probleem en Rutte stond altijd een collega. Zo bleef hij overeind. Intussen komen problemen tegelijk en is hij uit vorm.
Op 2 augustus is Mark Rutte de langstzittende minister-president in de parlementaire geschiedenis, maar hij was al veel langer de lolligste van allemaal. Hij neemt het ambt licht. De gewichtigdoenerij van veel van zijn voorgangers is hem vreemd.
Luister ook de podcast met Gerry van der List en Victor Pak over dit verhaal:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het jaar 2021 verliep rampzalig. Zijn derde kabinet lag in de kreukels, er volgde een korte opleving door een vierde verkiezingsoverwinning en toen kwamen de eindeloze pogingen om een nieuw kabinet te bouwen op een fundament van algeheel wantrouwen jegens Rutte. Ga d’r maar aan staan!
Lees ook de terugblik op een bizar en monstrueus debat: De mislukte coup tegen Mark Rutte
In het debat over de uitgelekte ‘Omtzigt, functie elders’-aantekening dienden D66-leider Sigrid Kaag en CDA-leider Wopke Hoekstra een motie van afkeuring in tegen Rutte. Wat ze bij de verkiezingen niet lukte – Rutte van de troon stoten – moest dus maar in een parlementair kooigevecht. Rutte bleef verbitterd achter. Hij liet de formatie wijselijk over aan eerst Mark Harbers en later Sophie Hermans. Zo kon ook Kaag wegblijven. Feitelijk bakten Hermans (VVD) en Rob Jetten (D66) het Coalitieakkoord.
Toen het nieuwe kabinet-Rutte in de oude partijkleuren aantrad, keek de premier-routinier tevreden rond. Kaag, voorheen minister van Buitenlandse Zaken, was nu vicepremier en kwam op Financiën. Hoekstra, eerder op Financiën, was nu vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken. Een ideaal moment voor Rutte om lucht te geven aan zijn verbittering. Natuurlijk met een grap: ‘Sigrid wilde mijn baan en Wopke wilde mijn baan. Nu hebben ze elkaars baan!’
Rutte zelf lachte aanstekelijk. Maar volgens bronnen rond de ministerraad kon er bij Kaag en Hoekstra – beiden onwennig op elkaars oude post – slechts een zurig lachje vanaf. Zij begrepen de dubbele bodem: Rutte overtroefde ze uiteindelijk en was van plan dat te blijven doen. Nou, wacht maar af, Mark.
Rutte moet manoeuvreren, op zijn timing letten, water bij de wijn doen
Vaak wordt gezegd dat Rutte geen staatsman is, maar een ‘charmante fixer’ die via geitenpaadjes de top van zijn kunnen bereikt: een compromis dat niemand gelukkig maakt. Goedkope kritiek. Alsof dit land zit te wachten op een Donald Trump die dwars door alles heen banjert. Alsof leiders van kaliber als Winston Churchill en Ronald Reagan niet continu compromissen sloten. Een typisch Nederlandse misvatting, dat staatkunde gelijk staat aan het aanwijzen van een punt in de toekomst of a shining city upon a hill en daar blind op afstormen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout