Inwoners van polderdorp onderhouden al 25 jaar eigen museum waarin zij het verhaal van hun ‘unieke stukje wereld’ vertellen.
Rijd je zonder kennis over de ontstaansgeschiedenis van Nagele het dorp in de Noordoostpolder binnen, dan zie je waarschijnlijk vooral eentonige, grauwe huizen met platte daken, strak geordend rond een grasveld. Saaie leegte. Een bezoek aan Museum Nagele, dat dit jaar 25 jaar bestaat, kan dat beeld bijstellen.
In de grote zaal, door de zon verlicht via een betonnen claustrawand met rechthoekige openingen, liggen ontwerptekeningen voor het ‘ideale dorp’. Zo’n beetje alle modernistische architecten van halverwege de vorige eeuw, onder meer uit collectief ‘De 8’, werkten eraan mee, zoals Gerrit Rietveld en zoon Jan, Aldo van Eyck, Jaap Bakema en landschapsarchitect Mien Ruys.
Als aanhangers van het Nieuwe Bouwen gebruikten zij nieuwe bouwtechnieken en scheidden zij functies van de woonomgeving – wonen, werken, groen, verkeer. De stedebouwkundige opzet voor veel licht, lucht en ruimte moest het welzijn van inwoners vergroten.
Het torenkruis staat op de begraafplaats
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout