Frits Spits: ‘Een herenconfectiezaak, vrolijk werk, vond ik toen’

‘We hebben het over de jaren zestig, de tijd van de Beatles en de Rolling Stones. Ik was helemaal gek van die muziek en de hele jeugdcultuur die daaromheen hing.

Maar voordat ik daarmee iets deed, werkte ik een aantal jaren elke zaterdag in een herenconfectiezaak in Eindhoven. Zo ééntje die aan stuntacties deed. “Twee voor de prijs van één!” Toen was dat nog heel nieuw. In België hadden ze het in elk geval nog niet, dus er kwamen een hoop Belgen bij ons winkelen. Vrolijk werk, vond ik toen. Ik zou er nu eerlijk gezegd niet meer aan moeten denken.

‘Op een gegeven moment ben ik gestopt en heb ik gevraagd aan de uitbater van een discotheek of ik daar plaatjes mocht draaien. “Probeer maar,” zei die man. En zo geschiedde. Daarnaast draaide ik in een bar aan de markt in Eindhoven, Toebie, als in “to be”. Zoals ik zei: we spreken hier over de jaren zestig.

‘In Toebie was ik meer op mijn gemak dan in die dis­cotheek. Ik draaide van achter de bar, mensen hingen daar wat rond, genoten van de muziek en hun drankje, om vervolgens weer te vertrekken. Tussen de plaatjes door praatte ik de boel een beetje aan elkaar. Voor een verteller als ik, die graag bij de radio wilde werken, was het geweldig om op die manier mijn eigen radiozender te construeren, maar dan live, en in een kroeg.’

‘Ik ben eigenlijk nooit meer iets anders gaan doen, ­omdat mijn passie voor radio, taal en muziek me altijd nieuwsgierig heeft gehouden. Ik blijf het prachtig vinden om iets voor de luisteraar te maken. Meer zit er niet achter, maar dat is ook meer dan genoeg.’