Na decennia als chirurg kijkt Willem van Tets (66) terug op de vele veranderingen binnen zijn vak en binnen de zorg. ‘In Noordrijn-Westfalen is het beter geregeld. Ga daar eens kijken.’
Nog een paar kleine verrichtingen onder lokale verdoving – ingegroeide teennagels, vetgezwellen, pukkeltjes – en na een lange carrière als chirurg zit het erop voor Willem van Tets. Die kleinere verrichtingen maken 80 procent uit van het werk: de grote operaties, zoals oncologie, darmresectie, longresectie, de rest.
De laatste 27 jaar van die loopbaan werkte Van Tets in het ziekenhuis dat nu OLVG West heet, en dat het gevolg is van de fusiegolf die de ziekenhuizen in Nederland liet opgaan in steeds grotere organisaties. Met 33.000 klinische opnames per jaar is het OLVG een enorm ziekenhuis.
Na zo’n loopbaan kun je goed terugkijken op de gezondheidszorg en de veranderingen in dat vakgebied, zowel in de organisatie als in de geneeskunde zelf. Dat doet hij rustig en weloverwogen, maar niet zonder kritiek.
Tijdens zijn werkende leven is er veel veranderd, niet alleen ten goede. Van Tets trekt een vies gezicht bij het zinnetje: vroeger was alles beter. Maar ja – aan sommige zaken uit het verleden heeft hij nu eenmaal de beste herinneringen.
Willem van Tets (1958, Den Haag) Bezocht Atlantic College, Wales. Geneeskunde in Utrecht, werkte in ziekenhuizen in Tilburg, Nijmegen, Den Bosch. Van 1996 tot 2023 gastro-enterologisch chirurg in OLVG West, Amsterdam.
Toen hij twaalf was, wist Willem van Tets al dat hij arts wilde worden
Toen hij twaalf was, wist Van Tets al dat hij arts wilde worden. ‘En een paar jaar later dat ik chirurg wilde worden.’ Zat dat in zijn familie? ‘Helemaal niet. Mijn grootvader van moederskant wilde dokter worden. Dat was nog voor de Eerste Wereldoorlog. Hij ging in Leiden medicijnen studeren, terwijl zijn vader dacht dat hij rechten deed. Want in die tijd studeerde je óf rechten, óf theologie.
‘Toen hij zijn kandidaats had gehaald, kwam zijn vader erachter en dat was het einde van de studie medicijnen. Op dokters werd in die tijd neergekeken, die konden ook nog niet zoveel. Er waren geen antibiotica en weinig operatieve mogelijkheden. We leven nu in een andere tijd.’
Willem van Tets ging in 1975 naar Atlantic College in Wales
Van Tets was een nakomertje, zijn broers en zus waren het huis al uit toen hij op de middelbare school zat. Een beetje saai, al haast hij zich te zeggen dat hij het thuis heel goed had. Op aanraden van zijn broers en via vrienden besloten zijn ouders hem naar een kostschool te sturen, en niet zomaar eentje. Van Tets ging in 1975 naar Atlantic College in Wales. Hij had er een geweldige tijd.
‘Het was een droom, een van de allerleukste periodes van mijn leven. Heel internationaal, 60 nationaliteiten zaten er, 380 leerlingen, er gebeurde van alles. Die school is gevestigd in een kasteel uit de twaalfde eeuw, aan zee.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout