Omtzigt geldt als ‘het beste Kamerlid’, maar is hij ook geschikt als premier? Politiek redacteur Eric Vrijsen inventariseert de premierwaardigheid van de NSC leider. Een verhaal over werkdrift en woede, complotten en econometrie, slimheid en alleen zijn.
Wint Pieter Omtzigt de verkiezingen, dan treedt hij aan als premier van een volgend kabinet, mits hij dat met zijn gezin kan combineren. ‘Hij bespreekt dit nu thuis,’ zegt Nicolien van Vroonhoven, nummer 2 op de lijst van Nieuw Sociaal Contract.
Omtzigt is verreweg de populairste politicus van het land. In de I&O-peiling krijgt hij een 7+. Naaste concurrenten zitten daar ver onder. Dilan Yeşilgöz (VVD) haalt een 6 en Frans Timmermans (GL-PvdA) een 5-. NSC heeft ook het grootste potentieel onder nog twijfelende kiezers.
Kamerverkiezingen zijn geen premierverkiezingen, maar sinds 1986 treedt steevast de lijsttrekker van de grootste partij aan als premier. Nu miljoenen kiezers hun hoop op hem vestigen, is de vraag: kan Omtzigt het ook? Vriend en vijand bewonderen zijn vasthoudendheid. Maar ‘het beste Kamerlid’ is niet automatisch de beste premier.
Een premier moet stressbestendig zijn, maar mag uit zijn slof schieten
Toen hij voorjaar 2020 in de race was om CDA-leider te worden, vroeg hij zich in de CDA-wandelgangen weleens hard-op af: ‘Wil ik dit wel?’ Na een korte stilte: ‘Het moet!’ Omtzigt heeft een enorme plichtsbetrachting. Zijn werklust slaat alles. Als Kamerlid beet hij zich vast in onderwerpen alsof hij ook het gewicht van de oplossing wilde torsen.
Standpunten Omtzigt: weg met stikstofwetten en oplopende immigratieIn 2021 was Omtzigt met ziekteverlof. Hij vroeg te veel van zichzelf en zat zwaar overwerkt thuis. In Den Haag gingen verhalen over woede-uitbarstingen. Die worden hem nagedragen, maar dat is niet eerlijk. Alle politici staan onder druk en spreken weleens met stemverheffing. Een premier moet stressbestendig zijn, maar mag uit zijn slof schieten. Belangrijker is iemands beoordelingsvermogen. Hoe zit dat bij Omtzigt?
Omtzigt heeft de zekere neiging om in complotten te denken
Hij heeft een zekere neiging in complotten te denken. Vaak vermoedt hij dat ergens iets achter zit. Iets stiekems. Als Kamerlid werpt hij zich op dossiers, stelt reeksen Kamervragen en eist een tijdlijn van gebeurtenissen. Het is een manier om beleidsvorming te reconstrueren, maar het is ook framing. In elk dossier lopen dingen mis. Uit zo’n tijdlijn doemt vanzelf een cultuur van falen op. Het is een prima oppositiemethode, maar als er geen verband is tussen de opeenvolgende feiten en fouten, moet je het laten vallen. Daar is Omtzigt minder goed in.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout