Twintig jaar geleden werd Arjan Erkel (54) ontvoerd in Dagestan. Dat heeft zijn leven beïnvloed, maar het niet bepaald. ‘Een ontvoering is een groot onrecht en een laffe actie.’
Arjan Erkel zit met zijn thee aan het water van de Maas, die hier heel breed is, er varen enorme boten. Je zou er de hele dag naar kunnen kijken. Erkel draagt een hoody met de naam van zijn boksschool, Maaskracht. Dit is een vergeten stukje van Rotterdam, een rafelig randje van Delfshaven. Er staan wat oude stoelen, een kapotte fiets. Maar, zegt Erkel, deze strook wordt opgeknapt, er komt beplanting, van alles. ‘En dan zitten wij er alvast,’ zegt hij vergenoegd.
In de boksschool wordt niet alleen gebokst. Erkel geeft lezingen, organiseert seminars waarin hij mensen, kort gezegd, in beweging probeert te krijgen. Niet alleen fysiek, tegen de bokszakken die er hangen, maar zeker ook mentaal. Hij weet tenslotte beter dan wie ook hoe het is om vast te zitten, op wat voor manier ook.
607 dagen vast
Erkel werd twintig jaar geleden tegen zijn wil een Bekende Nederlander. In de zomer van 2002 gijzelden moslimrebellen hem in de autonome Russische republiek Dagestan, waar hij werkte voor Artsen zonder Grenzen. Hij zat 607 dagen vast in een hol onder de grond en vreesde voor zijn leven. Het heeft, uiteraard, zijn leven diepgaand beïnvloed, maar het niet bepaald. Hij is nooit alleen maar ‘die man van de gijzeling’ geworden.
Voor wie zoiets unieks meemaakt als een gijzeling, bestaat er geen groep van lotgenoten die je steun kan geven. Hij wekt niet de indruk dat hij daaraan behoefte had, maar ging na terugkeer wel naar een mental coach. ‘Die zei: “Je moet die gijzeling zien als een lange, slechte vakantie.” Dat sprak me wel aan.’
Laden…
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Wilt u opnieuw inloggen