Uit de rechtbank: werkloze, labiele man blijft betalende ex-vrouw treiteren. Wat nu?

02 augustus 2024Leestijd: 3 minuten

Een man stalkt zijn ex-vrouw, nadat hij haar tijdens hun relatie psychisch heeft mishandeld. Zij wil geen alimentatie meer overmaken.

Het is 2012 wanneer een vrouw trouwt met een zeven jaar oudere man. Voor beiden is het hun tweede huwelijk. Ze hebben allebei een kind uit een eerdere relatie. De vrouw is hoogopgeleid en heeft een goede baan. De man, eveneens hoogopgeleid, heeft geen baan. Hij leeft al jaren van een bijstandsuitkering.

Volgens de vrouw verandert de man vanaf 2014. Ze vertelt dat ze van de man geen hoge hakken mag dragen. Als ze een lunchafspraak heeft met een collega, moet ze haar locatie met de man delen. De man trekt geregeld ’s nachts de dekens van de vrouw af en dwingt haar dan uren met hem te praten. Eén keer sluit de man de vrouw een paar uur naakt op in de achtertuin.

In 2018 gaat het zo erg mis, dat de crisisdienst langskomt. De vrouw en de man gaan feitelijk uit elkaar. In de periode daarna stuurt de man een eindeloze reeks appberichten. Hij plaatst ook negatieve Facebook-berichten over de vrouw.

De vrouw doet in februari 2019 aangifte van stalking. De politie voert daarop een stopgesprek met de man. Toch gaat hij door met zijn Facebook-berichten.

Gebaseerd op uitspraak rechtbank Midden-Nederland van 13 maart 2024 ECLI:NL:RBMNE:2024:1692

Later in 2019 spreekt de rechtbank de echtscheiding uit. De vrouw moet 1.397 euro per maand partneralimentatie betalen aan de man.

Paniek

Na de scheiding probeert de vrouw haar leven weer op te bouwen. Dat lukt niet. Ze schaamt zich voor wat haar, een hoogopgeleide vrouw met een goede baan, is overkomen en is nog steeds bang voor de man. Ze vermijdt plekken waar ze hem kan tegenkomen. Als ze een man tegenkomt die op haar ex lijkt, raakt ze in paniek.

Intussen blijft de man haar intimideren. In november 2019 plaatst de man op Facebook een zelfgemaakte tekening van een vrouw met blote borsten. Hij schrijft erbij: ‘Dit was het model waar ik mee getrouwd ben geweest. En dan het beeld dat ik had.’

De vrouw stapt naar een psycholoog. Een posttraumatische stressstoornis, luidt de diagnose. Ze doet een aanvraag bij het Schadefonds Geweldsmisdrijven. In 2022 krijgt de vrouw een uitkering van het fonds.

Op grond van de wet is de vrouw verplicht tot 2031 alimentatie te betalen. Dat wil ze niet meer. In 2023 begint ze bij de rechtbank een procedure om de alimentatie stop te zetten. Ze vertelt wat er is gebeurd in de relatie. En ze geeft aan dat door ze de alimentatie nog steeds met een elastiekje aan de man verbonden is.

De man behoudt zo invloed op haar leven. Door elke maand het geld over te maken, krijgt ze stress en kan ze niet verder met haar leven. Ze wil eigen keuzes maken, maar heeft daar het geld niet voor. De vrouw wil niet langer slachtoffer zijn van het verleden, zij wil werken aan een toekomst waarin zij op alle vlakken niet meer vastzit aan de man.

Grievend gedrag

In de rechtbank ontkent de man vrijwel alles wat de vrouw over de relatie zegt. Hij zegt dat hij weliswaar sinds zijn jeugd therapieën volgt en een wankele geestelijke gezondheid heeft, maar de vrouw niet heeft mishandeld of gestalkt.

Sterker: hij beweert dat hij het slachtoffer is. Hij is nog steeds bezig met de verwerking van de scheiding, zegt hij. Volgens de man vertelt de vrouw dit verhaal alleen maar omdat ze geen alimentatie wil betalen.

Op 13 maart 2024 doet de rechtbank uitspraak. De rechtbank kan de alimentatie stopzetten als er sprake is van grievend gedrag door de man. Hoewel de rechtbank ‘er niet bij was, en dus niet kan vaststellen wat er is gebeurd’, vindt de rechtbank dat de vrouw genoeg bewijs heeft aangeleverd.

Daarbij geeft de man weinig blijk van inzicht in de impact van zijn gedrag op de vrouw, aldus de rechtbank. Die vindt het ‘tekenend dat de man tijdens de zitting ogenschijnlijk nonchalant was over het feit dat een aantal van de Facebook-posts die voor de vrouw krenkend zijn, nog steeds niet zijn verwijderd. Daarmee geeft de man geen blijk van enige inleving in wat zijn gedrag met de vrouw heeft gedaan, laat staan erkenning daarvan.’

De rechtbank schrapt de alimentatie. De vrouw kan haar leven weer opbouwen.