AMSTERDAM (ANP) – Prins Bernhard heeft zijn vrouw koningin Juliana vele malen bedrogen en ook binnenshuis wist hij zijn avances en handtastelijkheden niet te laten. Dat schrijft Jolande Withuis in haar biografie ‘Juliana – Vorstin in een mannenwereld’ die donderdagmiddag in Amsterdam wordt gepresenteerd.
Ze meldt daarin dat de gouvernante haar deur op paleis Soestdijk op slot deed om de prins van het lijf te houden en dat haar opvolgster door hem werd belaagd. Een zestienjarige logee werd door de prins betast en gezoend. Withuis schrijft ook dat een lid van Juliana’s toneelclub in het paleis werd aangerand. De prins was ‘de baas in huis’, maar gedroeg zich als een feodaal vorst.
Withuis denkt dat Juliana van het wangedrag heeft geweten. Voor zijn seksuele escapades met volwassen vriendinnen sloot ze haar ogen, maar aangezien in haar omgeving verder wel iedereen oplette, kan het moeilijk geheel aan haar voorbij zijn gegaan’, aldus Withuis in haar boek, waaraan ze zes jaar heeft gewerkt.
Ze schetst een zwart beeld van het koninklijk huwelijk dat al in de Tweede Wereldoorlog spaak liep, toen de prins in Londen verbleef en zijn vrouw in Canada. Daarna hebben de twee vooral gescheiden levens geleid, en Juliana overwoog tot tweemaal toe een scheiding, aldus Withuis. De politiek stak daar een stokje voor. Voor haar is het opmerkelijk dat Juliana de prins ondanks alles op belangrijke momenten bleef steunen, zoals bij het Lockheed-omkoopschandaal, in de valse hoop dat hij haar weer lief zou hebben.
Withuis stelt dat Juliana zich niet altijd aan de spelregels heeft gehouden die gelden voor een staatshoofd. Ze heeft in haar drang om zichzelf te kunnen zijn, steken laten vallen door in een sekte terecht te komen. Juliana wilde naar eigen zeggen vooral ‘gewoon’ zijn. Maar de vorstin was dat van kinds af aan juist niet en de voortdurende zoektocht naar gewoonheid leidde tot ontsporingen toen begin jaren vijftig op paleis Soestdijk gebedsgenezeres Greet Hofmans werd binnengehaald.
De koningin vroeg Hofmans om ‘doorgevingen van boven’, ook voor haar werk. Withuis meent dat Juliana in die tijd zeker hulp nodig had, maar degene van wie de koningin steun verwachtte gaf het haar niet: prins Bernhard werkte haar juist tegen en behandelde haar honds.