Het is begrijpelijk dat buitenlanders, om allerlei redenen, graag naar Nederland willen komen. Maar als zij geen recht hebben om hier te blijven, moeten ze terug naar het land van herkomst.
Te makkelijk worden illegalen gezien als willoze slachtoffers. Als mensen die niet zelf de hand hebben gehad in hun lot, die vermalen zijn door het systeem.
Maar zo is het in de meeste gevallen niet. Nederland heeft een ruimhartig toelatingsbeleid voor buitenlanders, dat democratisch is vastgesteld. En Nederland heeft onafhankelijke rechters die nauwgezet hun werk doen.
Herkomst
Welnu, het is natuurlijk heel begrijpelijk dat buitenlanders, om allerlei redenen, graag naar Nederland willen komen. Maar als ze volgens de wet geen recht hebben op verblijf en als de rechters dat ook nog eens vaststellen, ook in hoger beroep, dan rest de bezoekers slechts terug te keren naar het land van herkomst.
Het gaat daarbij niet alleen om afgewezen asielzoekers, maar ook om toeristen of studenten die zijn gebleven hoewel hun visum is verlopen, om familieleden van immigranten die hier wonen, om mensen die de handen uit de mouwen steken maar zich niet bekommeren om een vergunning, om gevluchte bandieten.
Crimineel
Allemaal leuk en aardig, maar ze lappen willens en wetens de wet aan hun laars. Het zou logisch zijn om dit calculerende gedrag strafbaar te stellen. En dat stond ook in het Regeerakkoord van het kabinet. Maar de PvdA hield dit uiteindelijk tegen, onder het motto dat geen mens ‘illegaal’ is.
Dat klopt in zoverre, dat je op zich ook niet strafbaar bent als ‘crimineel’. Maar als je een auto steelt of je vrouw mishandelt, ben je wel degelijk strafbaar.
Zo zou dat ook moeten gelden voor iemand die een bevel te vertrekken, negeert. Strafbaar, niet om wat hij is, maar om wat hij doet. Of, beter, nalaat.
Elsevier nummer 25, 20 juni 2015