Ook vandaag is ‘mediamaatje’ Bram Moszkowicz weer volop in het nieuws. De geplaagde advocaat kreeg gisteren opnieuw een draai om de oren van de Orde van Advocaten.
Ook vandaag is ‘mediamaatje’ Bram Moszkowicz weer volop in het nieuws. De geplaagde advocaat kreeg gisteren opnieuw een draai om de oren van de Orde van Advocaten: hij had zich in de nasleep van het Wilders-proces onheus uitgelaten over rechtbankpresident Marcel van Oosten.
Verder zou Estelle Cruijff hem als advocaat hebben gedumpt in de zaak tegen haar van geweldsmisdrijven verdachte vriend Badr Hari. En tot slot publiceren VN-journalisten Marian Husken en Harry Lensink Het geheim van Bram Moszkowicz.
De auteurs noemen hun boek treffend een ‘mediagrafie’. Het gaat over ‘een tot Bekende Nederlander verworden raadsman, zijn relatie tot de pers en de rol van de media in de arena van het strafrecht’. Het is een handig en vlot geschreven overzicht van zijn turbulente (beroeps)leven.
Narcistische trekken
Het ‘geheim’ van Bram Moszkowicz blijft helaas geheim. De auteurs hebben hem voor het laatst in 2003 diepgaand geïnterviewd. Dat is bijna tien jaar geleden! Om dat te compenseren citeren ze ruimhartig uit allerlei andere publicaties en voeren nogal wat anonieme bronnen op.
Natuurlijk speelt het oorlogsverleden van vader Max als overlevende van Auschwitz een rol in zijn leven en heeft hij als liefhebber van vrouwen wellicht narcistische trekken.
Maar wat is het geheim van Bram Moszkowicz?
Is hij na de beroerte die zijn vader zes jaar geleden trof zijn morele kompas kwijt? Is hij verblind door geldzucht? Zit hij onder de plak van zware jongens? De lezer krijgt wel stof tot nadenken, maar de conclusies blijven mager. Het geheel heeft iets teveel het karakter van een haastklus en waarom bevat het boek geen register?
Onkruid
In april komt Moszkowicz zelf met een tweede boek van zijn hand: Onkruid. Ik kan niet wachten! Tegen die tijd weten we ook of hij van het Hof van Discipline zijn vak als advocaat nog mag uitoefenen. Eerder schrapte de Raad van Discipline hem van het tableau voor een reeks fouten.
Na de eerdere hagiografie door John van den Heuvel – Recht in de ogen van mr Abraham Moskzowicz (1998) – en deze ‘mediagrafie’ is het hoog tijd voor een serieuze biografie.