De groene lobby is als een watermeloen: de buitenkant is groen, de binnenkant dieprood. Het is zeer kwalijk dat de Nederlandse universiteiten worden misbruikt voor linkse maatregelen waarvan het nut niet is bewezen.
Wanneer het regent, heeft een dier twee opties: nat worden, of op zoek gaan naar een schuilplaats. Wij mensen ontwikkelden ons tot een niveau waar een capuchon of een paraplu bescherming biedt. We gingen verder en vonden voertuigen uit die ons comfortabel door weer en wind vervoeren.
Dieren passen zich aan de omgeving aan, mensen willen de omgeving aanpassen aan hun wensen. De mens verschilt van het dier door zijn vermogen tot rationeel denken. Een dier wordt geleid door instinct, de mens beschikt over de rede.
Primitief
Er is een invloedrijke lobby die niets liever wil dan de mens terugwerpen tot een primitievere levenswijze: de groene lobby, een coalitie van natuurpredikers, tegenstanders van technologische vooruitgang en dierenbeschermers.
Hun motto: ‘Back to basics’. Oftewel: een terugkeer naar simpelheid.
In tegenstelling tot het socialisme legt deze nieuwe linkse lobby niet de nadruk op productie. Waar de socialist nog overtuigd was van de superioriteit van de planeconomie, wijzen de anti-industriëlen productie als streven af.
Hun streven varieert van ‘de bescherming van moeder natuur’ tot ‘de erkenning van dierenrechten’ en ‘een terugkeer naar ambachtelijke en kleinschalige productie’.
Vleesloze maandag
De groene lobby heeft de kenmerken van een watermeloen: de buitenkant is groen, de binnenkant dieprood. Alle groene wetgeving is socialistisch. De overheid moet bedrijven belasten, verplichten en beboeten. De overheid moet het goede voorbeeld geven – ongeacht het resultaat en de kosten.
Kantines op de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam hebben de ‘vleesloze maandag’ ingevoerd. Deze kansloze missie om studenten politiek correct eetgedrag aan te leren, is ingegeven door de overtuiging dat vlees eten slecht is.
Het misbruiken van onze universiteiten ter promotie van deze onversneden groene propaganda bewijst de kracht van deze lobby.
Amish
Op grotere schaal zien we de oproepen om onze kerncentrales te sluiten. Er wordt gepleit voor een Energiewende, zoals in Duitsland. Deze omwenteling kost de Duitse belastingbetaler inmiddels ruim 20 miljard per jaar, alleen al aan subsidies voor ‘duurzame’ energie.
Van enig meetbaar effect op het klimaat is geen sprake, terwijl dat toch de bedoeling was.
De groene lobbyist is in het beste geval naïef en in het ergste geval levensgevaarlijk. Het groene ideaal is in het beste geval een vreedzame Amish–enclave en in het ergste geval de basis voor een totalitair systeem, gericht op het vernietigen van vooruitgang.
Uniek brein
Het principe van de groene lobbyisten is de superioriteit van de natuur ten opzichte van de mens. Ze maken een klassenstrijd van een natuurlijke orde.
De natuur is er om te gebruiken, te veranderen en te verbeteren. De natuur is er om ons te faciliteren, en wij moeten daarvoor ons unieke brein gebruiken. Wij zijn de vormers van onze aarde, en geven haar waarde – niet andersom.
We banen ons een weg over rivieren, door tunnels en zelfs het heelal. Wij hoeven nergens excuses voor te maken, behalve voor ons misplaatste schuldgevoel.
Groene lobbyisten zien dat anders. Volgens hen dient de mens zich niet te onderwerpen aan een godheid of een staat, maar aan de natuur. Geef op je biefstuk, geef op je luxe vijfdeurswagen, geef op je verwarming en airconditioning!
Illusies
Er is één systeem dat goede groene alternatieven kan faciliteren. Ik pleit voor vraag en aanbod – dus niet groene productie op bevel, pervers uitgelokt met subsidies gebaseerd op illusies. Als groene energie werkelijk zo veel verstandiger is om in te investeren, zou de markt dat uitwijzen.
Het enkel spreken over dierenrechten is absurd, gezien de staat van de mensenrechten. Respectvol omgaan met dieren heeft te maken met cultuur, niet met de politiek.
In elk systeem zal sprake zijn van dierenleed, milieuvervuiling en andere vormen van verspilling. De grens tussen gebruik van grond en het schaden van anderen moet door de rechtspraak worden vastgelegd. En dan gebaseerd op het eigendomsrecht, niet op de valse notie van collectief bezit van de natuur.
Bedreiging
Het was de industriële revolutie in het Westen die de welvaart in ons leven mogelijk maakte. De grootste bedreiging voor onze vrijheid is de moraliteit van opoffering, en overheden die in die geest beleid maken.
Het is het doel van de groene lobby om de tijd niet slechts stil te zetten, maar om haar ver terug te draaien.
Laten we de groene lobbyisten en hun droom van een anti–industriële revolutie moreel verwerpen en een menselijk kapitalistisch alternatief kiezen.