Greenpeace dumpt grote keien in de Noordzee om vissers dwars te zitten. Met dit soort levensgevaarlijke acties plaatst de milieuorganisatie zich buiten de democratische rechtsorde. Waarom steunt de Postcode Loterij Greenpeace nog?
Soms kunnen actiegroepen nuttig zijn. Bijvoorbeeld als ze aandacht vragen voor een vergeten of veronachtzaamd belang. Dat moet uiteraard wel gebeuren binnen de grenzen van de wet. Greenpeace passeert die grenzen ruimschoots door grote keien in de Noordzee te dumpen.
De milieuactivisten doen dat boven de Klaverbank. Met als enige doel om vissers dwars te zitten. Die lopen het gevaar dat hun netten achter de keien blijven haken. Dat leidt tot grote schade aan die netten en in het ergste geval tot het kapseizen van de viskotter.
Zo zet Greenpeace welbewust mensenlevens op het spel. Maar net zo erg is dat Greenpeace hiermee het recht in eigen hand neemt. De actiegroep blijkt immers niet te willen wachten op het besluit van de Tweede Kamer om eventueel de visvangst bij het natuurgebied te beperken.
Bloedgeld
Een actiegroep die zich op deze wijze buiten de democratische rechtsorde plaats, verdient geen respect. En verdient geen financiële steun van de Nationale Postcode Loterij. Die maakte eerder dit jaar 2,25 miljoen euro over aan Greenpeace. Met dat geld zijn de keien gekocht bij een tuincentrum en met dat geld kon een Greenpeace-schip koers zetten naar de Klaverbank.
Het is, uiteraard, niet te hopen dat vissers door toedoen van Greenpeace verongelukken. Als dat wel gebeurt, is de schenking van de Postcode Loterij slechts te kwalificeren als bloedgeld.
Misschien kan PvdA-leider Diederik Samsom, voormalige campagneleider van Greenpeace, zijn voormalige club eens uitleggen hoe een democratie werkt.
Elsevier nummer 21, 23 mei 2015