Het is droevig gesteld met het historisch besef van de zuiderburen, die de Waterloo-herdenking kapen. De voorvader van Willem-Alexander, de ‘heldhaftige kroonprins’ en latere koning Willem II, vocht mee tijdens de slag en raakte er gewond.
Het is droevig gesteld met het historisch besef van de zuiderburen. De herdenking van de slag bij Waterloo, die tweehonderd jaar geleden een einde maakte aan de macht van Napoleon, wordt door de Belgen aangegrepen om hun nationale eenheid te etaleren.
Een centrale rol is weggelegd voor koning Filip, die onder anderen koning Willem-Alexander als gast ontvangt. Maar Filips land bestond in 1815 helemaal niet.
Wat meer bescheidenheid van de Belgen was wel op zijn plaats geweest. België hoorde destijds bij Nederland. De slag bij Waterloo werd uitgevochten tussen Franse, Engelse, Nederlandse en Pruisische troepen. De leeuw op het monument is daar neergezet in opdracht van koning Willem I. Veel later pas, in 1830, brak er in Brussel een opstand uit die leidde tot het ontstaan van België.
Leopold van Saksen-Coburg, voorvader van Filip, werd in 1831 de eerste Koning der Belgen. Napoleon was toen al tien jaar dood. Als er nou één aanwezige is die het niet verdient om als figurant de herdenking bij te wonen, is het Willem-Alexander wel.
Zijn voorvader, de ‘heldhaftige kroonprins’ en latere koning Willem II, vocht mee tijdens de slag en raakte er gewond. Nu is het een Belgisch feestje. Willem-Alexander had beter kunnen bedanken voor de eer.
Elsevier nummer 25, 20 juni 2015