Volkert van der Graaf trok een lange neus naar de rechtsstaat. Wat zijn voorwaarden waard als ze straffeloos kunnen worden geschonden?
Dat Volkert van der Graaf vorig jaar zes weken na zijn voorwaardelijke invrijheidstelling het hem opgelegde mediaverbod bewust overtrad, had niet ongestraft mogen blijven. Op 6 mei 2002 schoot de milieuactivist aanstormend politicus Pim Fortuyn dood.
Hoewel levenslang de juiste straf was geweest, kreeg hij ‘slechts’ 18 jaar en kwam hij na exact tweederde voorwaardelijk vrij.
Op 17 juni 2014 prijkte zijn portret op de voorpagina van De Telegraaf. Met een petje op liep Van der Graaf bij het kantoor van zijn advocaat Stijn Franken. Het leek of paparazzi-fotograaf Ferry de Kok hem op heterdaad had betrapt.
Lange neus
Afgelopen zondag bleek uit verborgen opnames voor het tv-programma Brandpunt Reporter dat er sprake was van een deal met de fotograaf. Grijnzend vertelde Van der Graaf dat zijn raadsman en hij een selectie mochten maken uit tweehonderd geschoten foto’s. Hij waande zich onbespied en trok een lange neus naar de rechtsstaat.
Het Openbaar Ministerie had deze schending van de voorwaarden aan de rechter moeten voorleggen, maar doet dat niet. Onbegrijpelijk. Wat zijn voorwaarden nog waard als ze straffeloos kunnen worden geschonden?
De man die anderen zo graag aan de regels houdt, moet voelen dat hij niet boven de wet staat.
Elsevier nummer 39, 26 september 2015