Het boek Kokkie over ex-crimineel Martin Kok ligt vanaf vrijdag in de winkel. Gerlof Leistra recenseert het.
Een paar uur voor zijn gewelddadige dood, donderdagavond 8 december op de parkeerplaats van seksclub Boccaccio in Laren, verkneukelde ex-crimineel Martin Kok (49) zich over de verschijning van het boek over zijn turbulente leven: Kokkie.
Crimineel, maar ook exploitant
Het is opgetekend door journalist Timo van der Eng van de misdaadsite Crimesite en geeft een aardig beeld van het roerige leven van Kok dat voor een belangrijk deel in het teken stond van misdaad. Kok pleegde twee levensdelicten en maakte zich onder meer schuldig aan mishandeling en oplichting.
Meer van Gerlof Leistra
Gezocht: 12.000 boeven zijn nog op vrije voeten
Maar hij was ook sinds februari 2015 de kleurrijke exploitant van zijn eigen misdaadsite Vlinderscrime en eerder van een escortservice en een bordeel. Natuurlijk verkocht hij in die seksclub cider voor champagne.
Na de doodslag op Peter Giesbergen in 1989 in Volendam werd Kok onderzocht door een psycholoog. Die rapporteerde onder meer: ‘Zijn inlevingsvermogen in anderen is gering, terwijl hij ook te weinig respect voor anderen kan opbrengen. En tenslotte heeft hij teveel de behoefte om zich te poneren en zich te laten gelden’.
Geen respect voor privacy
Dat respectloze bleek opnieuw toen hij in 2001 Mike Priem doodschoot, de nieuwe vriend van zijn ex-vrouw. Op Vlinderscrime toonde Kok weinig respect voor de privacy van verdachten en slachtoffers. Het telefoontje van zijn ex naar 112 over de schietpartij zette hij doodleuk op zijn site. Zonder wederhoor knalde Kok alles op zijn site, het liefst voorzien van schokkende foto’s. Respectloos. Maar er was wel meer ‘loos’ met Martin, schrijft Van der Eng: ‘hij was roekeloos, grenzeloos, mateloos, schaamteloos’.
Is die leefstijl zijn ondergang geworden? Kok had geregeld mooie primeurs, maar met zijn onbezonnen werkwijze maakte hij ook vijanden. Wie van hen de opdracht gaf voor de liquidatie, is voor de recherche nog gissen.
Liep niet in het gelid
Kok had humor en genoot naar zijn zeggen van het leven. Eén van zijn gevleugelde uitspraken luidde: ‘Het leven is geen wedstrijd in wie het oudste wordt.’ Hij weigerde in het gelid te lopen en wist dat hij daardoor gevaar liep: ‘Ik ben geen kuddedier dat door de stront van anderen gaat lopen. Ik loop buiten de kudde, maar dan heb je wel meer kans om gepakt te worden door de wilde dieren.’
Kok kende de onderwereld van binnenuit. Op zijn 16e begon hij coke te dealen in zijn geboorteplaats Volendam. In totaal zat hij vijftien jaar in de gevangenis. Daar raakte hij onder anderen bevriend met Heineken-ontvoerder Cor van Hout. De latere criminele kroongetuige Fred Ros zou hem vertellen dat hij achter op de motor had gezeten bij de liquidatie van Cor van Hout in 2003. Pikante informatie, maar of het klopt?
In de maanden voor zijn dood zat Kok met zijn 3-jarige zoontje ondergedoken in safehouses van justitie. Hij wist dat hij op een dodenlijst stond, maar weigerde zijn toon te matigen. Van der Eng beschrijft het leven van Kok hard en eerlijk en met de nodige humor. Nadeel van zijn aanpak is dat er geen andere bronnen aan het woord komen. Het is het verhaal van’ Kokkie’. Zijn verhaal.