De politie gebruikt quasi-toevallige verkeerscontroles om criminelen op te pakken. Nietsvermoedende criminelen geven bij ogenschijnlijk normale controles op de weg informatie aan de politie waardoor ze kunnen worden opgepakt.
De politie vermomt rechercheonderzoek als ‘toevallige verkeerscontroles’. Dat schrijft NRC Handelsblad dinsdag.
Wegenverkeerswet
Bij deze ‘dynamische verkeerscontroles’ gaan rechercheurs, in uniform en in van andere diensten geleende politieauto’s, de straat op om auto’s stil te houden waarvan zij vermoeden dat er criminelen in rijden.
Ze houden de bestuurders aan op grond van de wegenverkeerswet, maar het doel van de aanhouding is rechercheonderzoek. Criminelen laten zich zo fouilleren en laten de politie hun auto doorzoeken.
Amsterdam
De methode komt uit Amsterdam, waar de politie deze vanaf 2004 heeft ontwikkeld om zware criminelen op te pakken. Amsterdamse rechercheurs geven andere politiecorpsen instructie over hoe ze ‘de grens van het juridisch toelaatbare’ kunnen opzoeken in opsporingswerk.
In een brochure raden zij aan ‘een officier van justitie te zoeken die het inzicht en de durf heeft die grenzen te verkennen’. De rechercheurs stellen vast dat bewijs dat ze bij verkeerscontroles verkregen door de rechter wordt geaccepteerd, zolang de agenten maar begonnen met het vragen naar rijbewijs en autopapieren.
De nationale politie, die de methode van ‘dynamische verkeerscontroles’ overneemt, heeft inmiddels expliciet aan het Openbaar Ministerie gevraagd of deze juridisch houdbaar is.