De partijleiders Lilianne Ploumen (PvdA) en Jesse Klaver (GroenLinks) willen één fractie, opdat ze in Rutte IV kunnen plaatsnemen. Maar de erfelijke eigenschappen van beide partijen verschillen sterk. De een is taai, de ander beweeglijk. Eric Vrijsen over de samensmelting op links. De achterbannen gaan hooguit mokkend akkoord.
Bij de laatste Europese verkiezingen waren de partijprogramma’s van PvdA en GroenLinks niet van elkaar te onderscheiden. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen dweepte GroenLinks met progressieve samenwerking en werden de voornamen van andere linkse lijsttrekkers naast ‘Jesse’ op de verkiezingsposter gezet. Partijen die zoveel op elkaar lijken, kunnen maar beter samengaan. Maar helemaal logisch is dat niet.
Lees ook deze analyse van Eric Vrijsen: Formatie zit vast, want de spelers zijn de verkiezingsuitslag vergeten
Zaterdag vergaderen PvdA en GroenLinks over samenwerking. De partijen smelten nog niet samen, maar de Kamerfracties wel. In Den Haag heet dit ‘de fractiefusie’. In theorie kunnen de fracties in een latere fase toch weer scheiden, maar de ‘samen uit, samen thuis’-afspraak leidt meestal tot één partij. Daarom is het zaterdag nog geen gelopen race. Vooral in de partijorganisatie van de PvdA bestaat weerstand.
De PvdA is een sterk vergrijsde partij. Partijveteranen denken met weemoed terug aan hun cruciale positie in de tijden van de kabinetten-Den Uyl en -Kok. GroenLinks is studentikozer, maar ook volgzamer en heeft nog nooit geregeerd. De partij stond altijd in de schaduw van de PvdA. Alleen met een populaire lijsttrekker – Paul Rosenmöller, Femke Halsema en Jesse Klaver – kwam het regeringskasteel in zicht, om meestal snel weer te vervagen. GroenLinks is, veel meer dan de PvdA, afhankelijk van de partijleider.
Rutte trapt er niet in
De fractiefusie berust op een gelegenheidsargument. Daarom staan beide partijen zaterdag op een wankel trapje. Door de fracties te bundelen, willen Klaver en Ploumen tegemoetkomen aan de verlangens van beoogd premier Mark Rutte (VVD), die immers hooguit één linkse partij in zijn toekomstige kabinet duldt. Rutte zelf heeft trouwens gezegd dat hij er niet intrapt.
Zo maken Ploumen en Klaver zich onderhorig aan de door links verfoeide Rutte. Logisch dat sommige partijgangers de hakken in het zand zetten, want dit heeft weinig te maken met – zoals dat vroeger heette – ‘progressieve machtsvorming’. Ongeloofwaardig is het ook, want het is nog maar een paar maanden geleden dat PvdA en GroenLinks de motie van wantrouwen tegen Rutte steunden.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout