Internationale studenten hebben donderdag 9 september het Academiegebouw in Groningen bezet. Studenten hebben altijd iets te klagen, maar met deze actie waarmee de studenten voldoende huisvesting wilden afdwingen, hebben zij een punt. Laat de noodkreet van de studenten de definitieve aanzet geven om het onderliggende probleem aan te pakken: dat is niet dat er te weinig huizen zijn, schrijft Ruud Deijkers, maar te veel studenten.
Tijdens een college in 2000 werd aan een zaal vol eerstejaarsstudenten sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen gevraagd wie vond dat er sprake was van woningnood onder studenten. Nagenoeg iedereen stak zijn hand op.
Lees ook dit opiniestuk van Ruud Deijkers: Het onderwijs als grote gelijkmaker: doe niet zo eng
Toen de docent daarna vroeg wie zelf nog geen kamer had gevonden, gingen weifelend een of twee handjes de lucht in. Het was een goede les voor de sociologen in spe om het verschil te zien tussen de beleving en realiteit van een maatschappelijk probleem.
Noodopvang en tijdelijke huisvesting
Eenentwintig jaar geleden werd er dus ook gemopperd over woningnood in Groningen, maar viel die nood in werkelijkheid wel mee. Sindsdien zijn beleving en realiteit nader tot elkaar gekomen: steeds meer studenten kunnen geen kamer vinden en slapen op een bank in een studentenhuis. Dat geldt in het bijzonder voor studenten uit het buitenland.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout