Na de staking van de reinigingsdiensten was het in Rotterdam een nog grotere teringzooi op straat dan gebruikelijk. Maar het mooie was: de vuilnismannen ruimden de troep zelf op. Gertjan van Schoonhoven werd er vrolijk van.
Het was een mooi gezicht, donderdagmiddag, rond het Heemraadsplein in Rotterdam-West. Twee, drie ploegen van de Rotterdamse reinigingsdienst Schone Stad (voorheen Roteb) – bijzonder eenzijdig samengesteld qua gender, maar des te diverser naar herkomst – stortten zich tegelijkertijd eendrachtig op de erfenis van de staking van de reinigingsdiensten. Te weten: op straat nóg meer teringzooi, zoals dat plaatselijk heet, dan te doen gebruikelijk.
De staking was voorbij. Tijd om op te ruimen. Omdat ze met zovelen waren, maar vooral omdat ze elkaar luidruchtig HO!, HO!, HO! toeriepen bij elke vuilniszak die ze enthousiast bij de kladden grepen, deden de mannen een beetje denken aan de arbeidzame dwergen van Sneeuwwitje. Meer nog riep het tafereel een beroemd gedicht in herinnering van de Poolse Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska. ‘Na elke oorlog moet iemand opruimen,’ dichtte zij eens. ‘Min of meer netjes wordt het tenslotte niet vanzelf.’
Vuilnismannen veroorzaakten zooi zelf, maar ruimden het ook op
Misschien gek om een staking met een oorlog te vergelijken, maar hier drong de vergelijking zich toch wel op. De grote stad wordt geplaagd door vele groepen die er komen flaneren, consumeren, recreëren en demonstreren – maar nooit ruimen ze zelf hun rotzooi op. Zo niet de vuilnismannen van Schone Stad. Goed, ze hadden die teringzooi zelf veroorzaakt. Maar ze maakten het daarna ook zelf weer netjes – ‘min of meer’ dan, om met Szymborska te spreken. Er bleef her en der wel wat liggen. Dat was blijkbaar voor de echte kaboutertjes.
Hoe dan ook, dat zouden andere demonstranten en passanten in de grote stad ook eens wat vaker moeten doen (om te zwijgen van oorlogszuchtige tirannen, natuurlijk): zelf hun rotzooi opruimen.
Ook om een andere reden was het een mooi tafereel. Stakingen zijn een noodzakelijk kwaad. Het vrolijke HO! HO! HO! rond het Heemraadsplein en het enthousiaste gegooi met de vuilniszakken liet zien dat er uiteindelijk toch niks boven werken gaat. Mits fatsoenlijk betaald, natuurlijk. Maar gezien de vrolijkheid waren de onderhandelingen goed verlopen.