Schiphol moet en zal vermageren. Tickets worden duurder. Bestemmingen komen te vervallen. Bedrijven blijven weg. Een slechte zaak, schrijft Eric Vrijsen.
In 1988 en 1991 besloten kabinetten van CDA, VVD en PvdA om de ruimtelijke ordening af te stemmen op Schiphol en de Rotterdamse haven. Deze ‘mainports’ waren nu eenmaal de bronnen van nationale welvaart. Zeker voor Schiphol werkte ‘Nederland distributieland’ fantastisch. Het werd – na Londen en Parijs – de derde luchthaven van Europa. De connecties met de rest van de wereld zijn een belangrijke reden voor internationale bedrijven om zich in Nederland te vestigen. Voor vakantiegangers is het ook leuk. Vliegen werd betaalbaar.
Het kabinet-Rutte IV en Schipholbaas Ruud Sondag doen het omgekeerde. Zij kiezen voor een krimpscenario, want de overlast rond de luchthaven zou te groot zijn. Geen nachtvluchten meer, geen oude toestellen en zeker geen elitaire zakenjets. Fijn voor omwonenden. Zij kregen ‘voor het eerst goed nieuws van Schiphol’.
De zwijgende meerderheid oordeelt later. Tickets worden duurder, want vliegtuigen staan vaker aan de grond. Bestemmingen komen te vervallen. Bedrijven blijven weg. De spreekwoordelijke kip met de gouden eieren moet en zal vermageren.