Zo’n dertig christelijke organisaties en prominenten schreven aanklacht tegen asielbeleid Nederland: Nooit meer buiten slapen. Veel beweringen zijn flagrant in strijd met de feiten, constateert Gertjan van Schoonhoven.
Gelden de naakte feiten ook voor christelijke organisaties die zich, naar eigen zeggen, graag ‘profetisch uitspreken over gerechtigheidsthema’s’ zoals het asielbeleid van Nederland? Blijkbaar niet. Want de ‘aanklacht’ Nooit meer buiten slapen die zo’n dertig, overwegend christelijke organisaties en dito prominenten afgelopen week adresseerden aan het kabinet-Rutte, is een feitenvrij manifest dat volkomen is losgezongen van elke realiteit. Terecht dat EO-journalist Tijs van den Brink er vrijdag op Twitter harde noten over kraakte.
'Totale kortsluiting in je hoofd. Dat krijg je als je, kort na elkaar, het interview met staatssecretaris @StasJenV Eric van den Burg bij @WNLOpZondag bekijkt en daarna de 'asielaanklacht' van een groep (vooral) prominente christenen leest'.https://t.co/GRaGD9hr6M
— Tijs van den Brink (@TijsvandenBrink) May 19, 2023
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De aanklacht is het initiatief van twee christelijke organisaties: Micha Nederland – een christelijk netwerk dat is vernoemd naar de gelijknamige profeet – en PerspectieF, de jongerenorganisatie van regeringspartij ChristenUnie. De ondertekenaars zijn – naast veel christelijke en politieke jongerenorganisaties – niet de minsten.
Bisschop Gerard de Korte van Den Bosch is een van hen, net als bijvoorbeeld scriba René de Reuver van Protestantse Kerk Nederland, voorzitter Geert van Dartel van de Raad van Kerken, directeur Frank Candel van VluchtelingenWerk Nederland, Judith Sargentini van Artsen zonder Grenzen en de directeuren van grote ontwikkelingsorganisaties als Oxfam Novib en Cordaid.
‘Afgelopen zomer zakten we als land door een ondergrens’
In hun aanklacht beschuldigen zij het kabinet van ‘politieke onwil’ en ‘bestuurlijk onvermogen’ om asielzoekers ‘humaan op te vangen’. Ook zouden de kabinetten-Rutte een ‘jarenlang afschrikbeleid richting kwetsbare vluchtelingen’ hebben gevoerd. ‘Afgelopen zomer zakten we als land door een ondergrens: asielzoekers, medemensen, moesten buiten slapen omdat er geen plek voor hen was in de herberg.’ Omdat er herhaling dreigt van deze taferelen, komen de organisaties nu met hun aanklacht. ‘Mensen buiten laten slapen is mensonwaardig, laat dit nooit meer gebeuren.’
De voorstelling van zaken die het manifest geeft, benadert het groteske. Wat klopt, is dat er mensen buiten sliepen in Ter Apel en dat de nationale asielopvang – achteraf gezien – de afgelopen jaren te veel is ingekrompen. Maar dat waren zeker niet de enige redenen dat er vorig jaar asielzoekers op het grasveld voor het aanmeldcentrum van Ter Apel sliepen. De instroom van irreguliere migranten was ook substantieel hoger dan voorgaande jaren én er was eigen keuze in het spel.
Asielzoekers kónden wel naar een door het COA geregelde noodopvang, maar velen kozen ervoor om in Ter Apel te blijven omdat die noodopvang vaak ver weg was en mensen bang waren hun plek in de rij van de aanmeldprocedure kwijt te raken. Dit werd na een tijdje verholpen met een soort nummertjes-systeem en een speciaal ingericht tijdelijk ‘voorportaal’ in de buurt van Ter Apel, in Zoutkamp.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout