Kaag wil soepeler begrotingsregels in de EU, Rutte vindt het allemaal best. Hopelijk levert het loslaten van de verstandige traditie van zuinigheid met vlijt Nederland meer op in Brussel dan dat ze kost, schrijft René van Rijckevorsel.
Het streven naar begrotingsdiscipline is een aloude Nederlandse traditie. In de Europese Unie stonden Haagse politici, ook als een PvdA’er minister van Financiën was, altijd aan de zijde van het strenge Duitsland. Stónden, want: das war einmal.
De Europese ministers van Financiën kwamen vorige week bijeen in Luxemburg, en spraken over een voorstel van de Europese Commissie voor een aangepast Stabiliteits- en Groeipact. U weet wel, dat is die afspraak uit 1997 dat landen geen staatsschuld mogen hebben van meer dan 60 procent van het bruto binnenlands product (bbp) en geen begrotingstekort hoger dan 3 procent.
Nederland houdt zich netjes aan schuldgrens van 60 procent van het bbp
Nederland houdt zich daar netjes aan, met in 2022 een begrotingstekort van 2,5 procent en een schuld van 52 procent van het bbp. Landen als België, Frankrijk, Spanje, Portugal, Italië en Griekenland zitten (soms zeer ver) daarboven. Zij houden zich niet aan het pact, maar sancties uit Brussel zijn tot nu toe altijd uitgebleven.
Drie jaar geleden zette de EU de begrotingsregels tijdelijk buiten werking. Zo kregen regeringen ruimte om de coronacrisis te bezweren. Nu de pauzeperiode afloopt, wil de Commissie de regels opfrissen en onder meer de regel schrappen dat een land jaarlijks 5 procent van de schuld boven de 60 procent moet aflossen.
Die eis wordt – niet ten onrechte – als onhaalbaar beschouwd, zeker nu lidstaten veel moeten investeren in klimaatmaatregelen en defensie. Begrotingsdiscipline en schuldreductie blijven wel het doel, maar landen krijgen veel meer tijd voor aflossing en mogen hun eigen aanpak bepalen. Die aanpak behoeft goedkeuring van alle andere lidstaten. Sancties worden minder zwaar.
Duitsers gruwen van te slappe regels, dreigen voorstel te blokkeren
De Duitsers gruwen van de in hun ogen te slappe regels en dreigen het voorstel te blokkeren. Versoepeling van de discipline leidt in de ogen van de liberale Duitse minister van Financiën Christian Lindner tot instabiliteit. Hij voorziet schade aan de overheidsfinanciën van de lidstaten en daarmee een groot risico voor de euro. Lindner wil ‘goed meetbare, kwantitatieve’ doelen, zodat lidstaten exact weten hoe groot de schuld is die ze jaarlijks moeten afbouwen. Tien andere EU-lidstaten steunen Lindner. Niet Nederland.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout