Kamerlidmaatschap beschadigd door politieke partijen zelf

In lange, gewichtige teksten op sociale media kondigt de ene na de andere volksvertegenwoordiger zijn vertrek aan. Wordt het Kamerlidmaatschap minder aantrekkelijk? Dan zijn politieke partijen daar zelf debet aan, schrijft Afshin Ellian.

De parlementaire uittocht is niet uitzonderlijk. Bij elke verkiezing vertrekken er Kamerleden. Soms is hun houdbaarheidsdatum verstreken, soms was er fundamentele politieke onenigheid. Niets bijzonders. Toch rijst bij sommigen de eigenaardige vraag of het Kamerlidmaatschap nog interessant en aantrekkelijk is.

Zoals bij NRC. Dat citeerde oud-Kamervoorzitter Anne Vondeling (PvdA), die in zijn boek Tweede Kamer: lam of leeuw? (1975) stelde dat niets onmogelijk was in de Kamer. ‘Dit is het ware paradijs voor hen die de wereld en de mensheid willen redden en verbeteren. Het Nederlandse parlement heeft een zeer groot machtsvermogen en […] de middelen om die macht te gebruiken.’

De Kamer is nog steeds het hoogste staatsorgaan. Haar juridische positie is niet veranderd. Toch trekt NRC een drastische conclusie: ‘Een halve eeuw later lijkt er van dit parlementaire enthousiasme weinig over. Het beeld doemt op van een parlement en politiek bedrijf waar het niet pluis is.’ Waarop is dat beeld gebaseerd? Op afscheidstweets van politici. NRC heeft wel een punt, maar niet op grond van tweets van vertrekkende politici.

Exodus uit Den Haag: welke politici vertrekken er?

Kamerleden volgen te vaak de waan van de dag

In 1975 waren de politieke krachten niet zo versnipperd als nu. Er waren nog sterke partijen links en rechts van het midden. De middenpartijen verliezen nu steeds meer het vertrouwen van hun eigen kiezers. En dat heeft te maken met hoe de Kamerleden, het hart van de politiek, opereren. Zij handelen vaak conform de waan van de dag.

Laden…