Vroeger stond de ‘Gay Pride’ voor de vrolijke, trotse homo-emancipatie. Nu heet het evenement ‘Amsterdam Queer & Pride’ en dat laat zien hoe de ‘queer’ ideologie deze oude emancipatiebeweging ondermijnt, terwijl ook in de samenleving de tolerantie achteruit holt, waarschuwt Geerten Waling.
Ooit vierde Amsterdam elk jaar in augustus onbekommerd feest. En niet alleen de stad: uit heel het land en zelfs heel de wereld kwamen bezoekers af op de bonte kanaalparade en de bijbehorende feesten in de bruisende stad, die bekendstond als ‘Gay Capital of the World’.
Vanaf de eerste editie in 1996 stond het feest bekend als ‘Gay Pride’: ‘gay’ betekent ‘homoseksueel’, maar ook ‘vrolijk’. En pride verwijst naar de trots van een vrijgevochten groep, die vroeger altijd in schuld en schaamte moest leven vanwege hun voorkeuren in seks en liefde.
Omdat zo’n seksuele identiteit fluïde kan zijn, en zelfs sommige ‘verstokte hetero’s’ goed weten dat het af en toe spannend kan zijn om iemand van hetzelfde geslacht te beminnen, werd ook biseksualiteit een onderdeel van de emancipatie. De doelgroep heette dan ook ‘holebi’s’: homo’s, lesbiennes en biseksuelen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout