Milieuactivist Johan Vollenbroek bemoeit zich nu ook al met rokers. Die moeten zich schamen dat ze hem daar met asociaal gedrag de mogelijkheid voor geven, schrijft Carla Joosten.
Niemand houdt van bemoeienis met zijn leven. Vooral de overheid moet zich niet te veel met ons bemoeien. Eens. Maar die stelling gaat niet meer op zodra de mens last heeft van de medemens. En dat is het geval met sommige rokers.
Rokers voelen zich al langer zondebok. Ze betalen steeds hogere accijns, mogen niet meer in cafés of restaurants roken – een zegen voor de niet-roker – en nu blijken peuken nog meer te vervuilen dan op het oog lijkt.
Peuken belanden nog altijd massaal op straat, op het strand of elders in de natuur. Kennisinstituut Trimbos en milieuclubs zoals Mobilisation for the Environment van Johan Vollenbroek, sinds de stikstofcrisis het milieu-geweten van het land, vinden dat het kabinet zo snel mogelijk over moet gaan tot een verbod van het sigarettenfilter.
Koop een doosje of draagbaar asbakje en neem je peuk mee
Een dergelijk verbod zit al in de Europese pijplijn, maar wel pas na 2026. Helemaal onbegrijpelijk is de oproep tot sneller handelen niet. De vervuiling – zie wat de strandbezoekers achterlieten – blijkt meer dan alleen een kwestie van lelijk zwerfafval. Het filter is volgens Milieu Centraal puur plastic. Dat vergaat niet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Denk aan de vogels, denk aan de bodem en sla jezelf voor de kop als je een peuk in het milieu gooit. Of nee: hou ermee op. Koop een peukendoosje of draagbaar asbakje, of welk attribuut dan ook waar de nog gloeiende peuk gevaarloos in kan. En bewijs dat je respect hebt voor je omgeving.
Voor ‘nieuw sociaal contract’ is ook de burger nodig
En hogere boetes dan? Dat pleidooi is zinloos. Handhaven is, mild gezegd, niet de sterkste kant van de politie. Belangrijker is dat de politie haar tijd beter kan besteden aan erger gedrag dan peukenwerpers vertonen. Dat bestaat helaas ook nog.
Het peukengedrag is een illustratie van de mens als asociaal wezen. Een wezen dat niet echt past bij het populaire verlangen naar een ‘nieuw sociaal contract’. Daar heb je immers niet alleen een verlosser à la Pieter Omtzigt voor nodig, maar ook de gewone burger. Een contract sluit je met elkaar.
Die mens moet vooral zelf blijven nadenken, ook over het eigen gedrag. Al is dat lastig in een land waar gemopper over de ander en vooral de overheid niet van de lucht is. Zelf nadenken en je bewust zijn van het eigen gedrag, dat is andere koek.
Mathew Welson richtte het bedrijf Peukenzee op: ‘Durf te vertrouwen op je creativiteit’Het nieuwe bewustzijn vergt een nieuwe houding van wie gewend is de peuk achteloos uit het autoraampje te gooien, of die tevreden uit te trappen op een straathoek of voor kantoor of fabriek.
Dit is geen kwestie van zedenprekerij, maar van wellevendheid en beschaving. Daarvan wordt het leven leuker. En het milieu vaart er ook nog eens bij.