De schade van ‘sociale’ media wordt steeds zichtbaarder, zeker bij jongeren. Voor hun psychisch en fysiek welbevinden, maar ook voor de vrijheid van meningsuiting voltrekt zich een ramp, schrijft Geerten Waling.
De term ‘sociale media’ is een nog groter oxymoron dan de naam ‘Zeeland’. Als er iets niet sociaal is, dan zijn het de nieuwe media. Digitaal contact over afstand was ooit een mooi idee, toen de e-mail en de chatbox hun intrede deden. Maar de platformen die nu in zwang zijn, maken meer kapot dan je lief is. En vooral je kinderen.
Er is nu eenmaal niets sociaals aan om de eigenwaarde van jonge mensen afhankelijk te maken van de ‘duimpjes omhoog’ van een anonieme massa. Of om jonge mensen zonder enige bescherming online hun kwetsbaarheden te laten etaleren, in een maar al te menselijke hunkering naar aandacht en erkenning. Of om een cultuur te voeden waarin jonge mensen de wereld alleen nog maar bekijken door de lens van de selfiecamera, met zichzelf als centrum, de rest als decor.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout