Caspar Veldkamp (Buitenlandse Zaken, NSC) beklaagde zich in de Tweede Kamer over een lek vanuit zijn eigen ministerie. Maar hij kan beter op het ministerie zijn activistische ambtenaren terugfluiten, schrijft Victor Pak.
Plots werd een minister overvallen door informatie uit de Tweede Kamer. Normaal is het andersom in Den Haag. Minister Caspar Veldkamp (NSC) hoorde van Kamerlid Kati Piri (GroenLinks-PvdA) dat hij maandag 25 november naar Israël zou afreizen. Dat had geheim moeten blijven en was alleen in kleine kring bekend.
‘Pardon,’ riep de boze minister uit. Hij wilde weten waar Piri haar informatie vandaan had. Wederom een omdraaiing van de gebruikelijke gang van zaken in de Kamer, waar normaliter een Kamerlid een minister bevraagt. De vraag van Veldkamp was terecht, maar hij stelde deze aan de verkeerde persoon.
Lees verder onder de video
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Veldkamp kan onmacht niet verbloemen
Piri deed haar Kamerwerk goed. Veldkamp moet zijn woede niet op haar richten, maar zich afvragen waarom zijn ministerie twee keer op één dag gevoelige informatie lekt.
Eerder op de dag zag RTL Nieuws interne beraadslagingen in over het instellen van sancties tegen Israël, wat in Europees verband werd besproken. Veldkamp noemde de berichtgeving ‘tendentieus’. Een harde kwalificatie, die zijn eigen onmacht niet kon verbloemen.
Het activisme tiert welig op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Sinds de Gaza-oorlog die Hamas instigeerde met de aanval op Israël op 7 oktober, zijn er protestacties op het ministerie. Ambtenaren leggen het werk kort neer tijdens zogenoemde sit-ins.
Demonstreren moet functioneren niet in de weg zitten
De demonstrerende ambtenaren zijn schertsfiguren. Ze maken gebruik van de grondrechten die iedere Nederlander heeft, maar voor ambtenaren geldt een aanvullende eis: gebruikmaken van het demonstratierecht moet het uitvoeren van het werk niet schaden.
Of sit-ins het werk schaden, is een grensgeval. Wat betreft het lekken van een dienstreis, is het klip en klaar. Wie persoonlijke opvattingen niet weet te verenigen met zijn functie, kan beter ontslag nemen.
Veldkamp moet op ministerie aan de slag
De reis werd geannuleerd. Volgens de minister omdat het lekken zijn veiligheid potentieel in gevaar bracht, volgens Israël omdat Veldkamp aangaf het arrestatiebevel door het Internationaal Strafhof van Benjamin Netanyahu uit te voeren, indien de Israëlische premier naar Nederland zou komen. In elk geval schaadt de annulering het Nederlandse diplomatieke belang.
Veldkamp beklaagde zich in de Tweede Kamer over het lek. Hij kan als minister niet functioneren als hij zijn eigen ambtenaren hem ondermijnen. Een terechte klacht. Die hoort alleen niet thuis in de Kamer, maar op zijn ministerie.
Veldkamp moet zijn ambtenaren tot de orde roepen. En wie niet wil luisteren, kan hij naar de uitgang wijzen.