Anna van der Breggen

In het glooiende ansichtkaartenlandschap van Imola reden de Nederlandse wielrensters als kannibalen: ze reden iedereen aan gort. Des te teleurstellender koersten de mannen. Hugo Camps maakt de balans op van een weekeinde vol sport.

Voor het eerst in vele jaren voelde Mathieu van der Poel dat hij een menselijk lichaam had. Na opeenvolgende exploten van kannibalisme, waaronder de Amstel Gold Race, wenkte het WK in Yorkshire als laatste hoofdstuk van zijn bacchanaal. Iedereen wist dat Mathieu wereldkampioen zou worden. Wat heet, hij zou solerend over de finish komen, schrijft Hugo Camps.