celibaat

Het is al een tijdje een handelsmerk van progressieve rooms-katholieke geestelijken: pleiten voor het openstellen van het priesterschap voor gehuwde mannen. Philippe Bär, een vroeger in vooruitstrevend Nederland geliefde bisschop, betoogde bijvoorbeeld in een boek uit 1996 dat zijn kerk best zonder celibaat kon. Hij had een geestverwant in wijlen zijn collega Tiny Muskens, die een verband legde tussen de priesterlijke verplichting ongehuwd te blijven en seksuele misstanden.

De coming-out van de losbandige priester Pierre Valkering kreeg de voorbije weken veel aandacht. Maar misschien is Pasen een mooi moment om te bedenken dat de meeste geestelijken netjes proberen te leven volgens de boodschap van het evangelie dat zij verkondigen, schrijft Gerry van der List.