Wouter Buikhuisen

De subsidieverdeler voor wetenschappelijk onderzoek, NWO, gaat onderzoeken hoe rassenquota kunnen helpen om diversiteit te bevorderen. Een postmoderne vorm van ‘schedelmeten’.

Het is hét taboe in de wetenschap: de invloed van biologische aanleg op gedrag, schrijft Geerten Waling. De Italiaanse criminoloog Cesare Lombroso onderzocht in de negentiende eeuw duizenden gevangenen en zag een verband tussen hun neiging tot criminaliteit, en de omvang en vorm van hun schedels. ‘Schedelmeten’ heet het sindsdien, zodra iemand suggereert dat gedrag genetisch bepaald kan zijn. Wat in de negentiende eeuw nog een interessante gedachte was, zou in de twintigste eeuw een gruwelijke bijsmaak krijgen door de Holocaust en andere etnische zuiveringen.